| سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | صفحه 364 |
|
| أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا (44) |
| يا گمان دارى که بيشترشان مى‌شنوند يا مى‌انديشند؟ آنان جز مانند ستوران نيستند، بلکه گمراه‌ترند. (44) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا (45) |
| آيا نديده‌اى که پروردگارت چگونه سايه را گسترده است؟ و اگر مى‌خواست، آن را ساکن قرار مى‌داد، آنگاه خورشيد را بر آن دليل گردانيديم. (45) |
| ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا (46) |
| سپس آن [سايه] را اندک اندک به سوى خود بازمى‌گيريم. (46) |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا (47) |
| و اوست کسى که شب را براى شما پوششى قرار داد و خواب را [مايه] آرامشى. و روز را زمان برخاستن [شما] گردانيد. (47) |
| وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۚ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا (48) |
| و اوست آن کس که بادها را نويدى پيشاپيش رحمت خويش [=باران] فرستاد و از آسمان، آبى پاک فرود آورديم، (48) |
| لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا (49) |
| تا به وسيله آن سرزمينى پژمرده را زنده گردانيم و آن را به آنچه خلق کرده‌ايم -از دامها و انسانهاى بسيار- بنوشانيم. (49) |
| وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (50) |
| و قطعاً آن [پند] را ميان آنان گوناگون ساختيم تا توجه پيدا کنند، و[لى ] بيشتر مردم جز ناسپاسى نخواستند. (50) |
| وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيرًا (51) |
| و اگر مى‌خواستيم قطعاً در هر شهرى هشداردهنده‌اى برمى‌انگيختيم. (51) |
| فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا (52) |
| پس، از کافران اطاعت مکن، و با [الهام گرفتن از] قرآن با آنان به جهادى بزرگ بپرداز. (52) |
| ۞ وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَحْجُورًا (53) |
| و اوست کسى که دو دريا را موج‌زنان به سوى هم روان کرد: اين يکى شيرين [و] گوارا و آن يکى شور [و] تلخ است؛ و ميان آن دو، مانع و حريمى استوار قرار داد. (53) |
| وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا (54) |
| و اوست کسى که از آب، بشرى آفريد و او را [داراى خويشاوندى] نسبى و دامادى قرار داد، و پروردگار تو همواره تواناست. (54) |
| وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُهُمْ وَلَا يَضُرُّهُمْ ۗ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِ ظَهِيرًا (55) |
| و غير از خدا چيزى را مى‌پرستند که نه سودشان مى‌دهد و نه زيانشان مى‌رساند؛ و کافر همواره در برابر پروردگار خود همپشت [شيطان] است. (55) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |