| سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | صفحه 365 |
|
| وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا مُبَشِّرًا وَنَذِيرًا (56) |
| و تو را جز بشارت دهنده و اخطار کننده نفرستاديم. (56) |
| قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (57) |
| بگو: در برابر اين [رسالت] مزدى از شما نمى خواهم، ولى هر که بخواهد [مى تواند با راهنمايى من ]راهى به سوى پروردگارش بگيرد. (57) |
| وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَيِّ الَّذِي لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهِ ۚ وَكَفَىٰ بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا (58) |
| و بر آن زنده اى که نمى ميرد توکّل کن و همراه با ستايش او به تنزيهش بپرداز، و کافى است که او به گناهان بندگانش آگاه باشد. (58) |
| الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۚ الرَّحْمَٰنُ فَاسْأَلْ بِهِ خَبِيرًا (59) |
| همان که آسمان ها و زمين و آنچه را که ميان آن دو است در شش روز آفريد، آن گاه بر عرش [اقتدار ]قرار گرفت [او] داراى رحمت گسترده است [و اگر تحقيق در اين باره را مى خواهى] از فرد آگاهى پرس و جو کن. (59) |
| وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اسْجُدُوا لِلرَّحْمَٰنِ قَالُوا وَمَا الرَّحْمَٰنُ أَنَسْجُدُ لِمَا تَأْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُورًا ۩ (60) |
| و هنگامى که به آنان گفته شود: براى رحمان سجده کنيد، مى گويند: رحمان چيست؟ آيا براى چيزى که تو دستور مى دهى سجده کنيم؟ و [اين دعوت ]بر رميدگى آنان مى افزايد. (60) |
| تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُنِيرًا (61) |
| متعالى و والا است آن که در آسمان برج هايى قرار داد و در آن چراغى [روشن] و ماهى تابان پديد آورد. (61) |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِمَنْ أَرَادَ أَنْ يَذَّكَّرَ أَوْ أَرَادَ شُكُورًا (62) |
| و او است آن که شب و روز را جانشين يکديگر کرد، براى کسى که بخواهد هوشيار شود يا بخواهد سپاسگزارى کند. (62) |
| وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْنًا وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا (63) |
| و بندگان رحمان آنانند که روى زمين با نرمى و تواضع راه مى روند و هنگامى که جهالت پيشگان به آنان خطاب مى کنند، [در پاسخشان ]سخنانى مسالمت آميز مى گويند. (63) |
| وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا (64) |
| و آنان که شب را با سجده و قيام براى پروردگارشان به سر مى برند. (64) |
| وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا (65) |
| و آنان که مى گويند: پروردگارا! عذاب جهنّم را از ما بگردان که قطعاً عذاب آن هميشگى است. (65) |
| إِنَّهَا سَاءَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا (66) |
| همانا آن جا بد قرارگاهى و بد جاى ماندنى است! (66) |
| وَالَّذِينَ إِذَا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَٰلِكَ قَوَامًا (67) |
| و آنان که وقتى انفاق مى کنند نه از حدّ مى گذرند و نه تنگ مى گيرند و [انفاقشان ]ميان اين دو و در حدّ اعتدال است. (67) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |