| | سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 347 | 
 | 
| ۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75) | 
| و اگر ايشان را ببخشاييم، و آنچه از صدمه بر آنان [وارد آمده] است برطرف کنيم، در طغيان خود کوردلانه اصرار مىورزند. (75) | 
| وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76) | 
| و به راستى ايشان را به عذاب گرفتار کرديم و[لى] نسبت به پروردگارشان فروتنى نکردند و به زارى درنيامدند. (76) | 
| حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77) | 
| تا وقتى که درى از عذاب دردناک بر آنان گشوديم، بناگاه ايشان در آن [حال] نوميد شدند. (77) | 
| وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (78) | 
| و اوست آن کس که براى شما گوش و چشم و دل پديد آورد. چه اندک سپاسگزاريد. (78) | 
| وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79) | 
| و اوست آن کس که شما را در زمين پديد آورد، و به سوى اوست که گرد آورده خواهيد شد. (79) | 
| وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80) | 
| و اوست آن کس که زنده مىکند و مىميراند، و اختلاف شب و روز از اوست. مگر نمىانديشيد؟ (80) | 
| بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81) | 
| [نه،] بلکه آنان [نيز] مثل آنچه پيشينيان گفته بودند، گفتند. (81) | 
| قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82) | 
| گفتند: «آيا چون بميريم و خاک و استخوان شويم، آيا واقعاً باز ما زنده خواهيم شد؟ (82) | 
| لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83) | 
| درست همين را قبلاً به ما و پدرانمان وعده دادند. اين جز افسانههاى پيشينيان [چيزى] نيست.» (83) | 
| قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (84) | 
| بگو: «اگر مىدانيد [بگوييد] زمين و هر که در آن است به چه کسى تعلق دارد؟» (84) | 
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85) | 
| خواهند گفت: «به خدا.» بگو: «آيا عبرت نمىگيريد؟» (85) | 
| قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86) | 
| بگو: «پروردگار آسمانهاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ کيست؟» (86) | 
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87) | 
| خواهند گفت: «خدا.» بگو: «آيا پرهيزگارى نمىکنيد؟» (87) | 
| قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88) | 
| بگو: «فرمانروايى هر چيزى به دست کيست؟ و اگر مىدانيد [کيست آنکه] او پناه مىدهد و در پناه کسى نمىرود؟» (88) | 
| سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89) | 
| خواهند گفت: «خدا.» بگو: «پس چگونه دستخوش افسون شدهايد؟» (89) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |