فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 23

سوره مبارکه المؤمنون

صفحه 347
۞ وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِنْ ضُرٍّ لَلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (75)
و اگر کافران را مورد رحمت قرار مى داديم و رنجى را که به عنوان عذاب دامنگيرشان شده است برطرف مى ساختيم ، باز هم در راه حق گام نمى نهادند ، بلکه بر سرکشى خود پاى مى فشردند و همچنان در طغيان خويش سرگردان بودند . آرى ، نه رحمت الهى آنان را به راه مى آورد و نه عذاب هشيارشان مى کند . (75)
وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ (76)
به يقين ما آنان را به رنج قحطى و تنگى معيشت گرفتار ساختيم ، ولى نه در برابر پروردگارشان فروتنى کردند ، نه هرگز در پيشگاه او خاضع مى شوند . (76)
حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ (77)
همواره با حق در ستيزند ، تا وقتى که آنان را بميرانيم و درى از عذابى سخت به رويشان بگشاييم ، در آن جا ناگهان از دستيابى به هر خيرى نااميد مى شوند ، (77)
وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ (78)
خداست که براى شما گوش ها و چشم ها پديد آورد تا بشنويد و ببينيد ، و دل ها پديد آورد تا بفهميد و دريابيد ، ولى شما اندک سپاسگزارى مى کنيد . (78)
وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (79)
اوست که شما را در زمين پديد آورد; سپس چون بميريد دوباره زنده مى شويد و به سوى او روانه مى گرديد . (79)
وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (80)
اوست که زنده مى کند و مى ميراند ، و رفت و آمد شب و روز و گذشت زمان در اختيار اوست; پس چرا درنمى يابيد ؟ (80)
بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ (81)
کافران نشانه هاى ربوبيّت الهى را درک نکردند ، بلکه از سرِ تقليد مثل آن سخنى را که مردمان نخستين گفتند بر زبان آوردند . (81)
قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ (82)
گفتند : آيا چون مرديم و خاک گشتيم و استخوانى چند شديم ، به راستى برانگيخته مى شويم ؟ (82)
لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَٰذَا مِنْ قَبْلُ إِنْ هَٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (83)
اين رستاخيز را که به ما وعده داده اند ، پيش تر نيز به پدرانمان وعده دادند ، ولى هرگز تحقق نيافت . اينها چيزى جز افسانه هايى که مردمان نخستين ساخته اند نيست . (83)
قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَمَنْ فِيهَا إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (84)
اى پيامبر ، به منکران رستاخيز بگو : اگر اهل دانشيد ، بگوييد زمين و کسانى که در آنند از آنِ چه کسى است و هستىِ آنها وابسته به کيست ؟ (84)
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ (85)
خواهند گفت : از آنِ خداست . بگو : پس چرا متوجّه نمى شويد که چنين خدايى مى تواند هرگونه بخواهد در ملک خود تصرّف کند و انسان ها را بميراند و حياتى دوباره بخشد ؟ (85)
قُلْ مَنْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ (86)
و نيز به آنان بگو : پروردگار آسمان هاى هفتگانه و پروردگار عرش بزرگ که مرکز فرمانروايى هستى است ، کيست ؟ (86)
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ (87)
خواهند گفت : همه از آنِ خداست . بگو : پس چرا از خشم او که مالک آسمان ها و عرش بزرگ است نمى هراسيد که رستاخيز را انکار مى کنيد ؟ (87)
قُلْ مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (88)
به آنان بگو : اگر دانا هستيد ، بگوييد : آفرينش جهان هستى و فرمانروايى هر چيز به دست کيست ، و حال آن که او هر که را به وى پناه بَرَد حمايت مى کند و هيچ کس قدرت آن را ندارد که در برابر خدا از کسى حمايت کند و مانع خواسته او گردد ؟ (88)
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ (89)
خواهند گفت : همه از آنِ خداست . بگو : پس تا کى دستخوش خيالات باطل مى شويد و حق ( توحيد و رستاخيز ) را باور نمى کنيد ؟ (89)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 347صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی