فرهنگ (هنر ، شعر ، ادبیات و ...) همه برای ترویج زیبایی ، دانایی و خوبی هستند

زیبایی و دانایی هر دو خوب هستند و خوب بودن برای همه ممکن است. خوب و شاد باشید

صفحه اصلی >> Cultural Part - بخش فرهنگي >> قرآن ترجمه الهی قمشه ای

قرآن ترجمه الهی قمشه ای

سوره 23

سوره مبارکه المؤمنون

صفحه 346
وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ (60)
و آنان که آنچه را انفاق مى کنند ، در حالى انفاق مى کنند که دل هايشان ترسان است از اين که به سوى پروردگارشان بازمى گردند ، (60)
أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ (61)
اينانند که در انجام کارهاى نيک شتاب مى کنند و به سوى آنها بر يکديگر پيشى مى گيرند . (61)
وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنْطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (62)
و ما هيچ کس را جز به اندازه توانش تکليف نمى کنيم ، و نزد ما کتابى است که اعمال همگان را بى کم و کاست و بدون هيچ گونه اشتباه آشکار مى سازد و براساس آن داورى مى شود; از اين رو در دادن سزا ، ستمى به آنان نخواهد شد . (62)
بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ (63)
بلکه دل هاى کافران از اين اوصافى که براى مؤمنان گفتيم سخت در غفلت است ، و آنان کارهايى ناروا جز اينها دارند که به آنها مى پردازند ، و همين کارهاست که آنان را از آن صفات و اعمال پسنديده باز مى دارد . (63)
حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ (64)
آنان روزگارشان را اين گونه سپرى مى کنند ، تا وقتى که مرفهانشان را به عذاب گرفتار ساختيم ، ناگهان ناله و فرياد سر مى دهند و درخواست کمک مى کنند . (64)
لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُمْ مِنَّا لَا تُنْصَرُونَ (65)
به آنان خطاب مى شود : امروز ناله و فرياد سر ندهيد که قطعاً از سوى ما يارى نخواهيد شد . (65)
قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنْكِصُونَ (66)
زيرا آيات من پيوسته بر شما تلاوت مى شد ولى شما از آن روى مى گردانديد و به عقب باز مى گشتيد . (66)
مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ (67)
در حالى که با اين کارتان کبر و بزرگ بينى خويش را نمايان مى ساختيد و شب هنگام ] در بزم هاى خود [ درباره قرآن ياوه سرايى مى کرديد . (67)
أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ (68)
آيا در اين قرآن ، نينديشيده اند تا بدانند آن از جانب خداست ؟ مگر براى آنان پيامى آمده که براى پدران نخستينشان نيامده است تا بگويند اگر اين پيام حق است و از سوى خداست چرا براى پيشينيان فرستاده نشد ؟ (68)
أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ (69)
مگر پيامبر خود محمّد را که عمرى با آنان زيسته است نشناخته اند و از درستکارى و راستگويى او بى خبرند که رسالتش را انکار مى کنند ؟ ! (69)
أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (70)
آيا مى گويند جنون دامنگير او شده است ؟ نه اين گونه نيست ، بلکه آنچه او آورده است حق است و بيشتر آنان حق را چون با هواهاى نفسانى خود سازگار نمى بينند خوش نمى دارند . (70)
وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُعْرِضُونَ (71)
اگر حق پيرو خواهش هاى آنان بود ، قطعاً جهان هستى دگرگون مى شد و آسمان ها و زمين و کسانى که در آنها بودند ، تباه مى شدند . ما هرگز حق را پيرو خواسته هاى آنان قرار نداده ايم ، بلکه به آنان کتابى داده ايم که يادآور دينى درخور آنان است و باورها و رفتارهاى درست را به آنان گوشزد مى کند ، ولى آنان با گريز از اين کتاب ، از دين واقعى خود رويگردانند . (71)
أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (72)
مگر از آنان خراجى مى خواهى ] که به تو ايمان نمى آورند [ ؟ پاداش تو بر عهده خداست و قطعاً پاداش پروردگارت بهتر است و او بهترين روزى دهندگان است . (72)
وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (73)
به يقين ، تو آنان را به راهى راست و دينى درست فرا مى خوانى . (73)
وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ (74)
و آنان که آخرت را باور ندارند ، قطعاً از اين راه منحرفند و به اين دين پشت مى کنند . (74)
صفحه آخرصفحه بعدصفحه 346صفحه قبلصفحه اول
(کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده)


انتخاب ترجمهانتخاب سورهبرو به صفحه 

اندیشه پاک
اگر مرادِ تو، ای دوست، بی‌مرادیِ ماستمرادِ خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی، ور برانی از بر خویشخلاف رأی تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستانِ کریمتفاوتی نکند، چون نظر به‌عینِ رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مُبَدَّل شدخلل‌پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هرچه کنی، دل نخواهی آزردنکه هرچه دوست پسندد به‌جای دوست، رواست #
بلا و زحمتِ امروز بر دل درویشاز آن خوش است که امیدِ رحمتِ فرداست *
* عرفا از جمله سعدی همواره اشاره به عدم نومیدی از رحمت الهی دارند برای مثال
مپندار از آن در که هرگز نبست، که نومید گردد برآورده دست
ذات حضرت حق بخشنده است و طبق آیات قرآن او رحمت را بر خود واجب نموده
پروردگارتان رحمت را بر خود واجب کرده است (آیه 54 سوره انعام)
حافظ نیز بارها به این موضوع اشاره دارد از جمله
لطف خدا بیشتر از جرم ماست ، نکته سربسته چه دانی خموش
اشاره و تاکید این بزرگان به عنوان انسان شناس و حکیم بر عدم نومیدی از رحمت الهی برطبق آیات قرآن برای این است که اولین مرحله بسیاری از مشکلات فردی و اجتماعی همین یاس و نومیدی است
همگان باید مراقب حرف و عمل خود باشند تا مردم را در مسیر نومیدی که در خلاف جهت خداست قرار ندهند که این عمل گاه عواقب جبران ناپذیری برای فرد و جامعه دارد

# ابیات مرتبط با این شعر
672670مشاهده متن کاملسعدی شیرازی (2019/09/12-02:00)




زیبایی ، حقیقت ، خوبی
زیبایی ، حقیقت ، خوبی