| سوره 34 | سوره مبارکه سبا | صفحه 431 |
|
| وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ ۚ حَتَّىٰ إِذَا فُزِّعَ عَنْ قُلُوبِهِمْ قَالُوا مَاذَا قَالَ رَبُّكُمْ ۖ قَالُوا الْحَقَّ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ (23) |
| هيچ شفاعتي نزد او، جز براي کساني که اذن داده، سودي ندارد! (در آن روز همه در اضطرابند) تا زماني که اضطراب از دلهاي آنان زايل گردد (و فرمان از ناحيه او صادر شود، در اين هنگام مجرمان به شفيعان) ميگويند: (پروردگارتان چه دستوري داده؟) ميگويند: (حق را (بيان کرد و اجازه شفاعت درباره مستحقان داد)، و اوست بلندمقام و بزرگمرتبه!) (23) |
| ۞ قُلْ مَنْ يَرْزُقُكُمْ مِنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ وَإِنَّا أَوْ إِيَّاكُمْ لَعَلَىٰ هُدًى أَوْ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ (24) |
| بگو: (چه کسي شما را از آسمانها و زمين روزي ميدهد؟) بگو: (الله! و ما يا شما بر (طريق) هدايت يا در ضلالت آشکاري هستيم!) (24) |
| قُلْ لَا تُسْأَلُونَ عَمَّا أَجْرَمْنَا وَلَا نُسْأَلُ عَمَّا تَعْمَلُونَ (25) |
| بگو: (شما از گناهي که ما کرده ايم سوال نخواهيد شد، (همان گونه که) ما در برابر اعمال شما مسوول نيستيم!) (25) |
| قُلْ يَجْمَعُ بَيْنَنَا رَبُّنَا ثُمَّ يَفْتَحُ بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَهُوَ الْفَتَّاحُ الْعَلِيمُ (26) |
| بگو: (پروردگار ما همه ما را جمع ميکند، سپس در ميان ما بحق داوري مينمايد (و صفوف مجرمان را از نيکوکاران جدا ميسازد)، و اوست داور (و جداکننده) آگاه!) (26) |
| قُلْ أَرُونِيَ الَّذِينَ أَلْحَقْتُمْ بِهِ شُرَكَاءَ ۖ كَلَّا ۚ بَلْ هُوَ اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27) |
| بگو: (کساني را که بعنوان شريک به او ملحق ساختهايد به من نشان دهيد! هرگز چنين نيست! (او شريک و شبيهي ندارد)، بلکه او خداوند عزيز و حکيم است! (27) |
| وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (28) |
| و ما تو را جز براي همه مردم نفرستاديم تا (آنها را به پاداشهاي الهي) بشارت دهي و (از عذاب او) بترساني، ولي بيشتر مردم نميدانند! (28) |
| وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (29) |
| ميگويند: (اگر راست ميگوييد، اين وعده (رستاخيز) کي خواهد بود؟!) (29) |
| قُلْ لَكُمْ مِيعَادُ يَوْمٍ لَا تَسْتَأْخِرُونَ عَنْهُ سَاعَةً وَلَا تَسْتَقْدِمُونَ (30) |
| بگو: (وعده شما روزي خواهد بود که نه ساعتي از آن تاخير ميکنيد و نه (بر آن) پيشي خواهيد گرفت!) (30) |
| وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَنْ نُؤْمِنَ بِهَٰذَا الْقُرْآنِ وَلَا بِالَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ مَوْقُوفُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ يَرْجِعُ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ الْقَوْلَ يَقُولُ الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا لَوْلَا أَنْتُمْ لَكُنَّا مُؤْمِنِينَ (31) |
| کافران گفتند: (ما هرگز به اين قرآن و کتابهاي ديگري که پيش از آن بوده ايمان نخواهيم آورد!) اگر ببيني هنگامي که اين ستمگران در پيشگاه پروردگارشان (براي حساب و جزا) نگه داشته شده اند در حالي که هر کدام گناه خود را به گردن ديگري مي اندازد (از وضع آنها تعجب ميکني)! مستضعفان به مستکبران ميگويند: (اگر شما نبوديد ما مومن بوديم!) (31) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |