| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 330 |
|
| وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِنْ رُوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ (91) |
| و به ياد آور زني را که دامان خود را پاک نگه داشت، و ما از روح خود در او دميديم، و او و فرزندش [= مسيح] را نشانه بزرگي براي جهانيان قرار داديم! (91) |
| إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ (92) |
| اين (پيامبران بزرگ و پيروانشان) همه امت واحدي بودند (و پيرو يک هدف)، و من پروردگار شما هستم، پس مرا پرستش کنيد! (92) |
| وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ ۖ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ (93) |
| (گروهي از پيروان ناآگاه آنها) کار خود را به تفرقه در ميان خود کشاندند، (ولي سرانجام) همگي بسوي ما بازميگردند! (93) |
| فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (94) |
| و هر کس چيزي از اعمال شايسته بجا آورد، در حالي که ايمان داشته باشد، کوشش او ناسپاسي نخواهد شد، و ما تمام اعمال او را (براي پاداش) مينويسيم. (94) |
| وَحَرَامٌ عَلَىٰ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُونَ (95) |
| و حرام است بر شهرها و آباديهايي که (بر اثر گناه) نابودشان کرديم (که به دنيا بازگردند،) آنها هرگز باز نخواهند گشت! (95) |
| حَتَّىٰ إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُمْ مِنْ كُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ (96) |
| تا آن زمان که (ياجوج) و (ماجوج) گشوده شوند، و آنها از هر محل مرتفعي بسرعت عبور ميکنند. (96) |
| وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ (97) |
| و وعده حق [= قيامت] نزديک ميشود، در آن هنگام چشمهاي کافران از وحشت از حرکت بازميماند، (ميگويند:) اي واي بر ما که از اين (جريان) در غفلت بوديم، بلکه ما ستمکار بوديم! (97) |
| إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ (98) |
| شما و آنچه غير خدا ميپرستيد، هيزم جهنم خواهيد بود، و همگي در آن وارد ميشويد. (98) |
| لَوْ كَانَ هَٰؤُلَاءِ آلِهَةً مَا وَرَدُوهَا ۖ وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ (99) |
| اگر اينها خداياني بودند، هرگز وارد آن نميشدند! در حالي که همگي در آن جاودانه خواهند بود. (99) |
| لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ (100) |
| براي آنان در آن [= دوزخ] ناله هاي دردناکي است و چيزي نميشنوند. (100) |
| إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنَىٰ أُولَٰئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ (101) |
| (اما) کساني که از قبل، وعده نيک از سوي ما به آنها داده شده [= مومنان صالح] از آن دور نگاهداشته ميشوند. (101) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |