| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 330 |
|
| وَالَّتِي أَحْصَنَتْ فَرْجَهَا فَنَفَخْنَا فِيهَا مِنْ رُوحِنَا وَجَعَلْنَاهَا وَابْنَهَا آيَةً لِلْعَالَمِينَ (91) |
| و آن [زن را ياد کن] که خود را پاکدامن نگاه داشت، و از روح خويش در او دميديم و او و پسرش را براى جهانيان آيتى قرار داديم. (91) |
| إِنَّ هَٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ (92) |
| اين است امت شما که امتى يگانه است، و منم پروردگار شما، پس مرا بپرستيد. (92) |
| وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ ۖ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ (93) |
| و[لى] دينشان را ميان خود پاره پاره کردند. همه به سوى ما بازمى‌گردند. (93) |
| فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا كُفْرَانَ لِسَعْيِهِ وَإِنَّا لَهُ كَاتِبُونَ (94) |
| پس هر که کارهاى شايسته انجام دهد و مؤمن [هم] باشد، براى تلاش او ناسپاسى نخواهد بود، و ماييم که به سود او ثبت مى‌کنيم. (94) |
| وَحَرَامٌ عَلَىٰ قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا أَنَّهُمْ لَا يَرْجِعُونَ (95) |
| و بر [مردم] شهرى که آن را هلاک کرده‌ايم، بازگشتشان [به دنيا] حرام است. (95) |
| حَتَّىٰ إِذَا فُتِحَتْ يَأْجُوجُ وَمَأْجُوجُ وَهُمْ مِنْ كُلِّ حَدَبٍ يَنْسِلُونَ (96) |
| تا وقتى که يأجوج و مأجوج [راهشان] گشوده شود و آنها از هر پشته‌اى بتازند، (96) |
| وَاقْتَرَبَ الْوَعْدُ الْحَقُّ فَإِذَا هِيَ شَاخِصَةٌ أَبْصَارُ الَّذِينَ كَفَرُوا يَا وَيْلَنَا قَدْ كُنَّا فِي غَفْلَةٍ مِنْ هَٰذَا بَلْ كُنَّا ظَالِمِينَ (97) |
| و وعده حق نزديک گردد، ناگهان ديدگان کسانى که کفر ورزيده‌اند خيره مى‌شود [و مى‌گويند:] «اى واى بر ما که از اين [روز] در غفلت بوديم، بلکه ما ستمگر بوديم.» (97) |
| إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ (98) |
| در حقيقت، شما و آنچه غير از خدا مى‌پرستيد، هيزم دوزخيد. شما در آن وارد خواهيد شد. (98) |
| لَوْ كَانَ هَٰؤُلَاءِ آلِهَةً مَا وَرَدُوهَا ۖ وَكُلٌّ فِيهَا خَالِدُونَ (99) |
| اگر اينها خدايانى [واقعى] بودند در آن وارد نمى‌شدند، و حال آنکه جملگى در آن ماندگارند. (99) |
| لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَهُمْ فِيهَا لَا يَسْمَعُونَ (100) |
| براى آنها در آنجا ناله‌اى زار است و در آنجا [چيزى] نمى‌شنوند. (100) |
| إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَّا الْحُسْنَىٰ أُولَٰئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ (101) |
| بى‌گمان کسانى که قبلا از جانب ما به آنان وعده نيکو داده شده است از آن [آتش] دور داشته خواهند شد. (101) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |