| سوره 21 | سوره مبارکه الانبياء | صفحه 331 |
|
| لَا يَسْمَعُونَ حَسِيسَهَا ۖ وَهُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنْفُسُهُمْ خَالِدُونَ (102) |
| آنها صداي آتش دوزخ را نميشوند، و در آنچه دلشان بخواهد، جاودانه متنعم هستند. (102) |
| لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَٰذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (103) |
| وحشت بزرگ، آنها را اندوهگين نميکند، و فرشتگان به استقبالشان مي آيند، (و ميگويند:) اين همان روزي است که به شما وعده داده ميشد! (103) |
| يَوْمَ نَطْوِي السَّمَاءَ كَطَيِّ السِّجِلِّ لِلْكُتُبِ ۚ كَمَا بَدَأْنَا أَوَّلَ خَلْقٍ نُعِيدُهُ ۚ وَعْدًا عَلَيْنَا ۚ إِنَّا كُنَّا فَاعِلِينَ (104) |
| در آن روز که آسمان را چون طوماري در هم ميپيچيم، (سپس) همان گونه که آفرينش را آغاز کرديم، آن را بازميگردانيم، اين وعده اي است بر ما، و قطعا آن را انجام خواهيم داد. (104) |
| وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ (105) |
| در (زبور) بعد از ذکر (تورات) نوشتيم: (بندگان شايستهام وارث (حکومت) زمين خواهند شد!) (105) |
| إِنَّ فِي هَٰذَا لَبَلَاغًا لِقَوْمٍ عَابِدِينَ (106) |
| در اين، ابلاغ روشني است براي جمعيت عبادتکنندگان! (106) |
| وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ (107) |
| ما تو را جز براي رحمت جهانيان نفرستاديم. (107) |
| قُلْ إِنَّمَا يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَهَلْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ (108) |
| بگو: (تنها چيزي که به من وحي ميشود اين است که معبود شما خداي يگانه است، آيا (با اين حال) تسليم (حق) ميشويد؟ (و بتها را کنار ميگذاريد؟)) (108) |
| فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُلْ آذَنْتُكُمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۖ وَإِنْ أَدْرِي أَقَرِيبٌ أَمْ بَعِيدٌ مَا تُوعَدُونَ (109) |
| اگر باز (روي گردان شوند، بگو: (من به همه شما يکسان اعلام خطر ميکنم، و نميدانم آيا وعده (عذاب خدا) که به شما داده ميشود نزديک است يا دور! (109) |
| إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ مِنَ الْقَوْلِ وَيَعْلَمُ مَا تَكْتُمُونَ (110) |
| او سخنان آشکار را ميداند، و آنچه را کتمان ميکنيد (نيز) ميداند (و چيزي بر او پوشيده نيست)! (110) |
| وَإِنْ أَدْرِي لَعَلَّهُ فِتْنَةٌ لَكُمْ وَمَتَاعٌ إِلَىٰ حِينٍ (111) |
| و من نميدانم شايد اين آزمايشي براي شماست، و مايه بهرهگيري تا مدتي (معين)! (111) |
| قَالَ رَبِّ احْكُمْ بِالْحَقِّ ۗ وَرَبُّنَا الرَّحْمَٰنُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ (112) |
| (و پيامبر) گفت: (پروردگارا! بحق داوري فرما (و اين طغيانگران را کيفر ده)! و پروردگار ما (خداوند) رحمان است که در برابر نسبتهاي نارواي شما، از او استمداد ميطلبم!) (112) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |