| سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 374 |
|
| كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) |
| قوم لوط پيامبران را تکذيب کردند. (160) |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161) |
| آنگاه که برادرشان لوط گفت: آيا پروا نمىکنيد؟ (161) |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) |
| من براى شما پيامبرى امين هستم. (162) |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163) |
| از خدا بترسيد و از من اطاعت کنيد. (163) |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164) |
| من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (164) |
| أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165) |
| چرا از ميان مردم جهان با نران مىآميزيد؟ (165) |
| وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْوَاجِكُمْ ۚ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166) |
| و همسرانى را که پروردگارتان برايتان آفريده است ترک مىگوييد؟ نه. شما مردمى متجاوز هستيد. (166) |
| قَالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) |
| گفتند: اى لوط، اگر بس نکنى، از شهر بيرونت مىکنيم. (167) |
| قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقَالِينَ (168) |
| گفت: من با کار شما دشمنم. (168) |
| رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169) |
| اى پروردگار من، مرا و کسانم را از عاقبت عملى که مىکنند رهايى بخش. (169) |
| فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) |
| او و همه کسانش را رهانيديم. (170) |
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171) |
| مگر پيرزنى که خواست بماند. (171) |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) |
| سپس ديگران را هلاک کرديم. (172) |
| وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173) |
| بر آنها بارانى بارانيديم و چه بد بود باران تهديدشدگان. (173) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174) |
| هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (174) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175) |
| هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (175) |
| كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176) |
| مردم اَيکه پيامبران را تکذيب کردند. (176) |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177) |
| آنگاه که شعيب به آنها گفت: آيا پروا نمىکنيد؟ (177) |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178) |
| من براى شما پيامبرى امين هستم. (178) |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179) |
| از خدا بترسيد و از من اطاعت کنيد. (179) |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180) |
| من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمىطلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (180) |
| ۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181) |
| پيمانه را تمام بپردازيد و کمفروشى مکنيد. (181) |
| وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182) |
| و با ترازوى درست وزن کنيد. (182) |
| وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183) |
| به مردم کم مدهيد و بىباکانه در زمين فساد مکنيد. (183) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |