| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 292 |
|
| وَمَنْ يَهْدِ اللَّهُ فَهُوَ الْمُهْتَدِ ۖ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ أَوْلِيَاءَ مِنْ دُونِهِ ۖ وَنَحْشُرُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمْ عُمْيًا وَبُكْمًا وَصُمًّا ۖ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ كُلَّمَا خَبَتْ زِدْنَاهُمْ سَعِيرًا (97) |
| هر که را خدا هدايت کند او رهيافته است ، و کسانى را که به گمراهى بيفکند ، براى آنان هرگز جز او کارسازانى نخواهى يافت ، و روز قيامت آنان را در حالى که بر چهره هايشان افتاده اند کور و کر و لال محشور مى کنيم . جايگاهشان دوزخ است . هرگاه آتش آن فرو نشيند ، شعله اى سوزان برايشان مى افزاييم . (97) |
| ذَٰلِكَ جَزَاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا وَقَالُوا أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا وَرُفَاتًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ خَلْقًا جَدِيدًا (98) |
| اين است سزايشان ; چرا که آيات ما را انکار کردند و گفتند : آيا آن گاه که استخوان هايى شديم و پوسيده گشتيم به راستى با آفرينشى جديد برانگيخته مى شويم ؟ (98) |
| ۞ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ وَجَعَلَ لَهُمْ أَجَلًا لَا رَيْبَ فِيهِ فَأَبَى الظَّالِمُونَ إِلَّا كُفُورًا (99) |
| آيا ندانسته اند که خدايى که آسمان ها و زمين را آفريده است مى تواند مانند آنان را بيافريند ؟ چگونه بى باکانه با آيات خدا مى ستيزند و حال آن که خداست که براى عمرشان سرآمدى قرار داده است که در آن هيچ ترديدى نيست سپس از آنان انتقام خواهد گرفت ؟ ولى ستمکاران حق را نپذيرفته و جز ناسپاسى پيشه نکرده اند . (99) |
| قُلْ لَوْ أَنْتُمْ تَمْلِكُونَ خَزَائِنَ رَحْمَةِ رَبِّي إِذًا لَأَمْسَكْتُمْ خَشْيَةَ الْإِنْفَاقِ ۚ وَكَانَ الْإِنْسَانُ قَتُورًا (100) |
| بگو : اگر شما مالک گنجينه هاى رحمت پروردگارم بوديد ، در آن صورت قطعاً از بيم تنگدستى امساک مى کرديد و به مردم چيزى نمى داديد ، چرا که انسان سخت بخيل است . (100) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَىٰ تِسْعَ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ ۖ فَاسْأَلْ بَنِي إِسْرَائِيلَ إِذْ جَاءَهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا مُوسَىٰ مَسْحُورًا (101) |
| و به يقين ما به موسى نُه معجزه روشن عطا کرديم . پس ، از بنى اسرائيل درباره زمانى که موسى نزدشان آمد بپرس . فرعون ]رسالت موسى را نپذيرفت و[ به او گفت : اى موسى ، من تو را جادو شده و عقل از دست داده مى پندارم . (101) |
| قَالَ لَقَدْ عَلِمْتَ مَا أَنْزَلَ هَٰؤُلَاءِ إِلَّا رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ بَصَائِرَ وَإِنِّي لَأَظُنُّكَ يَا فِرْعَوْنُ مَثْبُورًا (102) |
| موسى گفت : قطعاً تو دانسته اى که اين معجزات را که مايه بصيرت است کسى جز پروردگار آسمان ها و زمين نازل نکرده است ; و من تو را ـ اى فرعون ـ سرانجام هلاک شده مى پندارم . (102) |
| فَأَرَادَ أَنْ يَسْتَفِزَّهُمْ مِنَ الْأَرْضِ فَأَغْرَقْنَاهُ وَمَنْ مَعَهُ جَمِيعًا (103) |
| پس فرعون بر آن شد که موسى و پيروانش را از آن سرزمين بر کَنَد ، ولى او و همه کسانى را که با وى بودند ، در دريا غرق کرديم . (103) |
| وَقُلْنَا مِنْ بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ اسْكُنُوا الْأَرْضَ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِيفًا (104) |
| و پس از هلاکت فرعون به بنى اسرائيل گفتيم : در سرزمين قدس ساکن شويد ، و هنگامى که زمان تحقق آخرين وعده ما در مورد کيفر شما فرا رسد ، شما را يکجا از آن سرزمين بيرون کرده به سرزمينى ديگر مى آوريم . (104) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |