| سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | صفحه 589 |
|
| عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ (35) |
| و بر روى تخت هاى آراسته نظاره مى کنند; (35) |
| هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36) |
| که آيا کافران در برابر آنچه انجام مى دادند به جزاى خود رسيده اند؟ (36) |
| سوره 84 | سوره مبارکه الانشقاق | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ (1) |
| آن گاه که آسمان از هم بشکافد، (1) |
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (2) |
| و خداوندگارش را فرمان بَرَد و سزاوار باشد [که فرمان بَرَد]. (2) |
| وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ (3) |
| و آن گاه که زمين کشيده شود، (3) |
| وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ (4) |
| و آنچه [از اموات] در درونش هست بيرون افکند و کاملاً تهى شود. (4) |
| وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ (5) |
| و خداوندگارش را فرمان بَرَد سزاوار باشد که [فرمان بَرَد]. (5) |
| يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ (6) |
| اى انسان! همانا تو با تلاشى خسته کننده به سوى پروردگارت رهسپارى و سرانجام به لقاى او خواهى رسيد. (6) |
| فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ (7) |
| پس هر که نامه اش به دست راستش داده شود; (7) |
| فَسَوْفَ يُحَاسَبُ حِسَابًا يَسِيرًا (8) |
| به آسانى به حسابش رسيدگى خواهد شد. (8) |
| وَيَنْقَلِبُ إِلَىٰ أَهْلِهِ مَسْرُورًا (9) |
| و شادمان به سوى کسانش بازخواهد گشت. (9) |
| وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ (10) |
| و هرکه نامه اش از پشت سرش [به دست چپ ]او داده شود; (10) |
| فَسَوْفَ يَدْعُو ثُبُورًا (11) |
| پيوسته هلاکت خود را طلب خواهد کرد. (11) |
| وَيَصْلَىٰ سَعِيرًا (12) |
| و به آتشى شعلهور خواهد سوخت. (12) |
| إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا (13) |
| همانا او در ميان کسانش شادمان بود. (13) |
| إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ (14) |
| همانا او گمان مى کرد که [به زندگى جديد ]بازنخواهد گشت. (14) |
| بَلَىٰ إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا (15) |
| چرا، [بازخواهند گشت] همانا پروردگارش به او بينا است. (15) |
| فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ (16) |
| پس قَسَم مى خورم به شفق، (16) |
| وَاللَّيْلِ وَمَا وَسَقَ (17) |
| و به شب و آنچه دربرمى گيرد، (17) |
| وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18) |
| و به ماه وقتى که نورش کامل شود; (18) |
| لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ (19) |
| که شما حتماً از مرحله اى به مرحله ديگر خواهيد رفت. (19) |
| فَمَا لَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (20) |
| پس چيست آنان را که ايمان نمى آورند؟ (20) |
| وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لَا يَسْجُدُونَ ۩ (21) |
| و چون قرآن بر آنان خوانده شود سجود (خضوع) نمى کنند؟ (21) |
| بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ (22) |
| بلکه آنان که کفر ورزيده اند [آن را ]تکذيب مى کنند. (22) |
| وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ (23) |
| و خداوند به آنچه در ضميرشان پنهان مى دارند داناتر است. (23) |
| فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ أَلِيمٍ (24) |
| پس آنان را به عذابى دردآور بشارت ده. (24) |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ (25) |
| ليکن کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، اجرى پايان ناپذير دارند. (25) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |