| سوره 44 | سوره مبارکه الدخان | صفحه 496 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| حم (1) |
| حا، ميم. (1) |
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) |
| قسم به اين کتاب روشنگر. (2) |
| إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ (3) |
| که ما آن را در شبى مبارک نازل کرديم، همانا ما اخطارکننده ايم. (3) |
| فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) |
| در آن شب هر امر با حکمتى فيصله مى يابد. (4) |
| أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5) |
| در حالى که امرى از نزد ما است، همانا ما فرستنده [پيامبران]يم. (5) |
| رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) |
| به خاطر رحمتى از پروردگارت [براى بندگان]، به يقين او خود شنوا و دانا است. (6) |
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (7) |
| خداوندگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آنها است، اگر شما اهل يقين هستيد [جز او را نپرستيد]. (7) |
| لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) |
| هيچ معبودى جز او نيست، زندگى مى دهد و مى ميراند، پروردگار شما و پروردگار پدران پيشين شما است. (8) |
| بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) |
| [کافران اين را باور ندارند] بلکه آنان در شکّى [عميق] به بازى مشغول اند. (9) |
| فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ (10) |
| پس منتظر روزى باش که آسمان دودى نمايان مى آورد. (10) |
| يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) |
| که مردم را فرامى گيرد; اين عذابى دردآور است. (11) |
| رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) |
| [مى گويند:] پروردگارا! اين عذاب را از ما بردار; زيرا ما ايمان آورده ايم. (12) |
| أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ (13) |
| اين تذکّر و بيدارى چه سودى براى آنان دارد؟ در حالى که ايشان را رسولى روشنگر آمد. (13) |
| ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ (14) |
| ولى از او روى گرداندند و گفتند: ديوانه اى است که تعليمش داده اند. (14) |
| إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) |
| همانا ما شما را مدّتى کوتاه [که مدّت عمرتان است مهلت مى دهيم و] عذاب نمى کنيم و به يقين شما [به سوى ما] بازمى گرديد. (15) |
| يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ (16) |
| روزى که با بيشترين شدّت و صولت [به کيفر مجرمان] دست مى گشاييم [آن روز] ما حتماً انتقام گيرنده ايم. (16) |
| ۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17) |
| و همانا پيش از آنان قوم فرعون را امتحان کرديم و رسولى گرامى براى آنان آمد. (17) |
| أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18) |
| [و گفت:] که بندگان خدا (بنى اسرائيل) را به من رد کنيد، همانا من براى شما رسولى امين هستم. (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |