| سوره 44 | سوره مبارکه الدخان | صفحه 496 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| حم (1) |
| حا ، ميم . (1) |
| وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) |
| سوگند به اين کتاب روشنگر ، (2) |
| إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنْذِرِينَ (3) |
| که ما آن را در شبى پربرکت ( شب قدر ) فرو فرستاديم ، چرا که ما همواره با فرستادن وحى به سوى پيامبران ، مردم را هشدار داده ايم . (3) |
| فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ (4) |
| در آن شب هر امر سربسته و مجملى که حدود آن نامشخص است باز و مشخص مى گردد و قرآن نيز در چنين شبى از مرحله اجمال به مرحله تفصيل درآمده است . (4) |
| أَمْرًا مِنْ عِنْدِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ (5) |
| آرى ، قرآن به فرمانى از جانب ما فرود آمد ، چرا که سنّت ما بر فرستادن پيامبران و ابلاغ وحى به آنان بوده است . (5) |
| رَحْمَةً مِنْ رَبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (6) |
| قرآن نازل شد تا از جانب پروردگارت رحمتى براى مردم باشد; به يقين اوست که شنونده درخواست بندگان و دانا به نيازهاى آنان است . (6) |
| رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ (7) |
| همان پروردگار آسمان ها و زمين و آنچه ميان آنهاست . اهل يقين اين حقيقت را دريافته اند . شما هم اگر اهل يقين باشيد آن را درخواهيد يافت . (7) |
| لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (8) |
| هيچ معبودى جز او نيست . همواره حيات مى بخشد و مى ميراند . پروردگار شما و پروردگار پدران نخستين شماست . (8) |
| بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ (9) |
| کفرپيشگان قريش ، به قرآن و رسالت پيامبر ايمان نمى آورند ، بلکه از آن در شک و ترديد به سر مى برند و با پرداختن به امور دنيا به بازى سرگرمند . (9) |
| فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُبِينٍ (10) |
| پس در انتظار روزى باش که آسمان دودى آشکار برآورَد; (10) |
| يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ (11) |
| دودى که اين مردم را فرا مى گيرد و مردم در آن روز مى گويند : اين عذابى است دردناک . (11) |
| رَبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ (12) |
| پروردگارا ، اين عذاب را از ما بگردان که ما ايمان مى آوريم . (12) |
| أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُبِينٌ (13) |
| از کجا آنان متذکّر مى شوند و به حق اعتراف مى کنند ، در حالى که پيامبرى به سويشان آمد که درستىِ رسالتش آشکار بود . (13) |
| ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَجْنُونٌ (14) |
| ولى از او روى برتافتند و گفتند : او آموزش ديده و او عقل خود را از دست داده است . (14) |
| إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ (15) |
| ما اين عذاب را براى زمانى کوتاه از شما برمى داريم ولى در آخرت به سوى عذاب باز خواهيد گشت ، (15) |
| يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنْتَقِمُونَ (16) |
| در روزى که آنان را با آن گرفتنِ بزرگ بگيريم . ما قطعاً از آنان انتقام خواهيم گرفت . (16) |
| ۞ وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ (17) |
| و به يقين ، پيش از آنان قوم فرعون را آزموديم ، بدين طريق که پيامبرى بزرگوار برايشان آمد ، (17) |
| أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (18) |
| با اين پيام که : بنى اسرائيل را که بندگان خدايند به من بسپاريد ، زيرا من براى شما فرستاده اى امينم و نمى خواهم به کمک آنان بر شما شورش کنم . (18) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |