| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 476 |
|
| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِنْ قَبْلِكَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ ۗ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَنْ يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ (78) |
| و همانا رسولانى را پيش از تو فرستاديم که داستان برخى از آنان را بر تو خوانده ايم و داستان بعضى را بر تو نخوانده ايم و هيچ رسولى نمى تواند معجزه اى بياورد جز به اذن خدا; پس وقتى که امر خدا بيايد به حق قضاوت مى شود و در آن جا اهل باطل خسارت مى بينند. (78) |
| اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ (79) |
| خدا است آن که دام ها (شترها) را براى شما قرار داد تا بر بعضى از آنها سوار شويد و از بعضى از آنها تغذيه مى کنيد. (79) |
| وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ (80) |
| و در آنها براى شما سودهايى است [از قبيل شير، پشم و. ..] و تا سوار بر آنها به نيازى که در دل داريد برسيد، و بر آنها و بر کشتى ها حمل مى شويد. (80) |
| وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَأَيَّ آيَاتِ اللَّهِ تُنْكِرُونَ (81) |
| و پيوسته آيات خود را به شما مى نماياند پس کدام يک از آيات خدا را انکار مى کنيد؟ (81) |
| أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (82) |
| پس آيا در زمين سير نکرده اند تا بنگرند عاقبت کسانى که پيش از اينان بودند چگونه بوده است؟ تعدادشان از اينان بيشتر بود و از لحاظ نيرو و آثار در زمين برتر بودند; پس آنچه فراهم مى کردند [در دفع عذاب] برايشان کارى نساخت. (82) |
| فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ مِنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِمْ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (83) |
| پس وقتى که رسولان آنان با دليل هاى روشن نزدشان آمدند، به آن علمى که نزدشان بود دل خوش کردند و عذابى که به مسخره اش مى گرفتند آنان را فراگرفت. (83) |
| فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ (84) |
| پس وقتى که عذاب ما را ديدند گفتند: به خداى يگانه ايمان آورديم و آنچه را که بدان شرک مىورزيديم قبول نداريم. (84) |
| فَلَمْ يَكُ يَنْفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا ۖ سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ ۖ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ (85) |
| ولى وقتى که عذاب ما را ديدند ديگر ايمانشان براى آنان سودى نداشت; سنّت خداوند است که درباره بندگانش جارى شده است و آن جا بود که کافران خسارت ديدند. (85) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |