| سوره 40 | سوره مبارکه غافر | صفحه 475 |
|
| هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا ۚ وَمِنْكُمْ مَنْ يُتَوَفَّىٰ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (67) |
| او است آن که شما را از خاکى آفريد سپس از نطفه اى سپس از علقه اى سپس شما را به صورت طفلى در مى آورد سپس [رشدتان مى دهد] تا به کمال قوّت خود برسيد سپس [زنده تان مى گذارد] تا سالمند شويد و برخى از شما از پيش جان مى سپارند و [بعضى از شما مى مانيد] تا به اَجَلى معيّن برسيد و باشد که عقل خود را به کار بگيريد. (67) |
| هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (68) |
| او است که حيات مى دهد و مى ميراند، پس وقتى که به وجود چيزى حکم مى کند فقط به آن مى گويد: باش پس همان دم موجود مى شود. (68) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ أَنَّىٰ يُصْرَفُونَ (69) |
| آيا به کسانى که در آيات خدا مجادله مى کنند نگاه نکرده اى که چگونه [از حق] گردانده مى شوند؟ (69) |
| الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَبِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (70) |
| همانان که قرآن و آنچه را که رسولان خود را با آن فرستاده ايم تکذيب کرده اند، پس به زودى [نتيجه تکذيبشان را] خواهند دانست. (70) |
| إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ (71) |
| آن گاه که غلّ ها در گردن هايشان است و با زنجيرها کشيده مى شوند; (71) |
| فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ (72) |
| در آب داغ، سپس در آتش سوزانده مى شوند. (72) |
| ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ تُشْرِكُونَ (73) |
| سپس به آنان گفته مى شود: کجايند آنچه غيرخدا شريک او مى گرفتيد؟ (73) |
| مِنْ دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَلْ لَمْ نَكُنْ نَدْعُو مِنْ قَبْلُ شَيْئًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ الْكَافِرِينَ (74) |
| مى گويند: از نظر ما ناپديد شده اند، بلکه ما پيش از اين چيزى را نمى خوانديم، اين گونه خدا کافران را گمراه مى کند. (74) |
| ذَٰلِكُمْ بِمَا كُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَمْرَحُونَ (75) |
| اين عذاب بدان سبب است که شما در زمين به ناحقّ شادمانى مى کرديد و بدان سبب است که به ناحق در ناز و سرمستى به سر مى برديد. (75) |
| ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ (76) |
| از درهاى جهنّم در آييد در حالى که هميشه در آن خواهيد ماند، پس چه بد است جايگاه متکبّران! (76) |
| فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ (77) |
| پس صبر پيشه کن که همانا وعده خدا حق است، پس اگر بعضى از آن عذابى را که به آنها وعده مى دهيم به تو بنمايانيم يا [پيش از آن] جانت را بگيريم سرانجام به سوى ما بازگردانده مى شوند [و عذاب را مى چشند]. (77) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |