| سوره 33 | سوره مبارکه الاحزاب | صفحه 421 |  
  | 
| مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ ۖ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا (23) | 
| از مؤمنان مردانى به آنچه با خدا بر آن عهد بسته بودند صادقانه وفا کردند، پس برخى از آنان عهدشان را به انجام رساندند [و شهيد شدند ]و بعضى از آنان در انتظاراند و به هيچوجه [تعّهدشان را] تغيير نداده اند. (23) | 
| لِيَجْزِيَ اللَّهُ الصَّادِقِينَ بِصِدْقِهِمْ وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ إِنْ شَاءَ أَوْ يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ غَفُورًا رَحِيمًا (24) | 
| تا سرانجام خدا صادقان را به سبب راستى شان جزا دهد و منافقان را اگر بخواهد عذاب کند يا بر آنان ببخشايد و خدا آمرزگار و رحيم است. (24) | 
| وَرَدَّ اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا بِغَيْظِهِمْ لَمْ يَنَالُوا خَيْرًا ۚ وَكَفَى اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ الْقِتَالَ ۚ وَكَانَ اللَّهُ قَوِيًّا عَزِيزًا (25) | 
| و خداوند کافران را با خشمشان برگرداند در حالى که به هيچ خيرى دست نيافتند و خدا [مشقّت] جنگ را از مؤمنان برداشت و خدا قوىّ و عزّتمند است. (25) | 
| وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ فَرِيقًا تَقْتُلُونَ وَتَأْسِرُونَ فَرِيقًا (26) | 
| و [خداوند] کسانى را از اهل کتاب که احزاب را پشتيبانى کردند از قلعه هايشان پايين آورد و ترس در دل هايشان افکند; گروهى را مى کشتيد و گروهى را اسير مى کرديد. (26) | 
| وَأَوْرَثَكُمْ أَرْضَهُمْ وَدِيَارَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ وَأَرْضًا لَمْ تَطَئُوهَا ۚ وَكَانَ اللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا (27) | 
| و سرزمين آنان و ديار و اموالشان و سرزمينى که به آن قدم نگذاشته بوديد، به شما ميراث داد و خدا بر هر چيزى توانا است. (27) | 
| يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ إِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا وَزِينَتَهَا فَتَعَالَيْنَ أُمَتِّعْكُنَّ وَأُسَرِّحْكُنَّ سَرَاحًا جَمِيلًا (28) | 
| اى پيامبر! به همسرانت بگو: اگر زندگى دنيا و زينت آن را مى خواهيد بياييد تا برخوردارتان کنم و با روشى نيکو رهايتان سازم. (28) | 
| وَإِنْ كُنْتُنَّ تُرِدْنَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالدَّارَ الْآخِرَةَ فَإِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْمُحْسِنَاتِ مِنْكُنَّ أَجْرًا عَظِيمًا (29) | 
| و اگر خدا و رسول او و سراى آخرت را مى خواهيد حتماً خدا براى نيکوکاران شما اجرى بزرگ آماده کرده است. (29) | 
| يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا (30) | 
| اى زنان پيامبر! هر کس از شما کار بسيار قبيح آشکارى انجام دهد عذاب، دو برابر براى او افزون مى شود و اين بر خدا آسان است. (30) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |