| | سوره 27 | سوره مبارکه النمل | صفحه 382 | 
 | 
| ۞ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ (56) | 
| و پاسخ قوم او غير از اين نبود که گفتند: خاندان لوط را از شهرتان بيرون کنيد، زيرا آنان مردمى اند که پاکيزگى مى جويند. (56) | 
| فَأَنْجَيْنَاهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِينَ (57) | 
| پس او و اهلش را نجات داديم غير از زنش را که وى را در زمره باقى ماندگان قرار داديم. (57) | 
| وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ مَطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (58) | 
| و بارانى [از سجّيل] بر آنان بارانديم و چه بد بود باران اخطارشدگان! (58) | 
| قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَىٰ عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَىٰ ۗ آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ (59) | 
| بگو: ستايش مختصّ خدا است و سلام بر آن بندگانش که آنان را برگزيده است آيا خدا بهتر است يا آنچه شريک [او] مى گيرند؟ (59) | 
| أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَأَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنْبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَا كَانَ لَكُمْ أَنْ تُنْبِتُوا شَجَرَهَا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ يَعْدِلُونَ (60) | 
| آيا کيست آن که آسمان ها و زمين را آفريد و براى شما از آسمان آبى نازل کرد که به وسيله آن بوستان هايى خرّم رويانديم؟ در توان شما نيست که درختان آنها را برويانيد، آيا با خدا معبودى ديگر هست؟ [نه] بلکه آنان مردمى دچار انحراف اند. (60) | 
| أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَجَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَجَعَلَ لَهَا رَوَاسِيَ وَجَعَلَ بَيْنَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ (61) | 
| يا کيست آن که زمين را قرارگاهى ساخت و در خلال آن نهرهايى به وجود آورد و براى آن کوه هايى پابرجا قرار داد [که مانع جنبيدنش هستند] و ميان دو درياى [شور و شيرين ]حايلى پديد آورد [که مخلوط نمى شوند]؟ آيا با خدا معبودى ديگر هست؟ [نه] بلکه بيشترشان معرفت ندارند. (61) | 
| أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ قَلِيلًا مَا تَذَكَّرُونَ (62) | 
| يا کيست که وقتى بيچاره اى او را بخواند پاسخش مى دهد و رنجش را برطرف مى سازد و [کيست که ]شما را جانشينان زمين مى کند؟ آيا با خدا معبود ديگرى هست؟ چه اندک هشيار مى شويد! (62) | 
| أَمَّنْ يَهْدِيكُمْ فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَمَنْ يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَعَ اللَّهِ ۚ تَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (63) | 
| يا کيست که شما را در تاريکى هاى خشکى و دريا [به وسيله ستاره ها] راهنمايى مى کند؟ و کيست که پيش از [باران] رحمتش، بادها را به مژده مى فرستد؟ آيا با خدا معبودى ديگر هست؟ خدا برتر است از شرک ورزى آنان. (63) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |