| سوره 20 | سوره مبارکه طه | صفحه 316 |
|
| قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَنْ تُلْقِيَ وَإِمَّا أَنْ نَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ (65) |
| 65 - [ساحران] گفتند: اى موسى يا تو [عصا ]مى افکنى و يا ما اوّلين کسى باشيم که مى افکند؟ (65) |
| قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ (66) |
| 66 - گفت: بلکه شما بيفکنيد [و چون افکندند] ناگهان ريسمان ها و عصاهاى آنان بر اثر سحرشان در خيال او چنان نمود که با شتاب به راه افتادند. (66) |
| فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُوسَىٰ (67) |
| 67 - پس موسى در دل خود ترسى احساس کرد. (67) |
| قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنْتَ الْأَعْلَىٰ (68) |
| 68 - گفتيم: نترس که بى شک تو خود برترى. (68) |
| وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ ۖ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ (69) |
| 69 - و آنچه در دست راست دارى بينداز تا ساخته هايشان را ببلعد; همانا آنچه ساخته اند نيرنگ ساحر است و ساحر هر جا درآيد پيروز نمى شود. (69) |
| فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَىٰ (70) |
| 70 - [موسى عصا را انداخت و ساخته ساحران را يک جا بلعيد] پس ساحران بى اختيار به سجده درافتادند و گفتند: ما به پروردگار موسى و هارون ايمان آورديم. (70) |
| قَالَ آمَنْتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ مِنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَىٰ (71) |
| 71 - [فرعون] گفت: [آيا] پيش از آن که به شما اجازه دهم او را تصديق کرديد؟! حتماً او بزرگ شما است که به شما سحر آموخته است; پس حتماً دست ها و پاهايتان را برخلاف يکديگر مى بُرم و بر ساقه هاى درختان خرما به دارتان مى کشم و به خوبى خواهيد دانست که کدام يک از ما (من يا ربّ موسى) عذابش سخت تر و پايدارتر است. (71) |
| قَالُوا لَنْ نُؤْثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا ۖ فَاقْضِ مَا أَنْتَ قَاضٍ ۖ إِنَّمَا تَقْضِي هَٰذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (72) |
| 72 - گفتند: ما هرگز تو را بر دلايل روشنى که به ما ارائه شد و بر آن کس که ما را آفريده است ترجيح نمى دهيم، پس هر حکمى مى خواهى بکن که فقط درباره اين زندگى دنيا مى توانى حکم کنى. (72) |
| إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ ۗ وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (73) |
| 73 - همانا ما به پروردگارمان ايمان آورديم تا خطاهايمان و آن افسونى که ما را به آن وادار کردى بر ما ببخشايد و خدا بهتر و پايدارتر است. (73) |
| إِنَّهُ مَنْ يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (74) |
| 74 - همانا کسى که گناه کار به پيشگاه پروردگارش بيايد، جهنم براى او است که در آن نه مى ميرد و نه زندگى مى کند. (74) |
| وَمَنْ يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَٰئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَىٰ (75) |
| 75 - و کسانى که مؤمن به پيشگاه او بيايند در حالى که کارهاى شايسته انجام داده اند، آنان داراى بالاترين درجات خواهند بود. (75) |
| جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ مَنْ تَزَكَّىٰ (76) |
| 76 - بهشت هاى عدن که از پايين آنها نهرها روان است; هميشه در آنها مى مانند و اين سزاى کسى است که مهذّب شده اند. (76) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |