| سوره 78 | سوره مبارکه النبا | صفحه 582 |
|
| بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
| به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ (1) |
| درباره چه چيز از يکديگر مىپرسند؟ (1) |
| عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ (2) |
| از آن خبر بزرگ، (2) |
| الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ (3) |
| که در باره آن با هم اختلاف دارند. (3) |
| كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (4) |
| نه چنان است، به زودى خواهند دانست. (4) |
| ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ (5) |
| باز هم نه چنان است، بزودى خواهند دانست. (5) |
| أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا (6) |
| آيا زمين را گهوارهاى نگردانيديم؟ (6) |
| وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا (7) |
| و کوهها را [چون] ميخهايى [نگذاشتيم]؟ (7) |
| وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا (8) |
| و شما را جفت آفريديم. (8) |
| وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا (9) |
| و خواب شما را [مايه] آسايش گردانيديم. (9) |
| وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا (10) |
| و شب را [براى شما] پوششى قرار داديم. (10) |
| وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا (11) |
| و روز را [براى] معاش [شما] نهاديم. (11) |
| وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا (12) |
| و بر فراز شما هفت [آسمان] استوار بنا کرديم. (12) |
| وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا (13) |
| و چراغى فروزان گذارديم. (13) |
| وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا (14) |
| و از ابرهاى متراکم، آبى ريزان فرود آورديم، (14) |
| لِنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا (15) |
| تا بدان دانه و گياه برويانيم، (15) |
| وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا (16) |
| و باغهاى در هم پيچيده و انبوه. (16) |
| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا (17) |
| قطعاً وعدگاه [ما با شما] روز داورى است: (17) |
| يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا (18) |
| روزى که در «صور» دميده شود، و گروه گروه بياييد؛ (18) |
| وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا (19) |
| و آسمان، گشوده و درهايى [پديد] شود؛ (19) |
| وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا (20) |
| و کوهها را روان کنند، و [چون] سرابى گردند. (20) |
| إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا (21) |
| [آرى،] جهنم [از دير باز] کمينگاهى بوده، (21) |
| لِلطَّاغِينَ مَآبًا (22) |
| [که] براى سرکشان، بازگشتگاهى است. (22) |
| لَابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا (23) |
| روزگارى دراز در آن درنگ کنند. (23) |
| لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا (24) |
| در آنجا نه خنکى چشند و نه شربتى، (24) |
| إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا (25) |
| جز آب جوشان و چرکابهاى. (25) |
| جَزَاءً وِفَاقًا (26) |
| کيفرى مناسب [با جرم آنها]. (26) |
| إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا (27) |
| آنان بودند که به [روز] حساب اميد نداشتند؛ (27) |
| وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا (28) |
| و آيات ما را سخت تکذيب مىکردند. (28) |
| وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا (29) |
| و حال آنکه هر چيزى را برشمرده [به صورت] کتابى در آوردهايم. (29) |
| فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا (30) |
| پس بچشيد که جز عذاب، هرگز [چيزى] بر شما نمىافزاييم. (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |