| سوره 28 | سوره مبارکه القصص | صفحه 394 |
|
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِيَاءٍ ۖ أَفَلَا تَسْمَعُونَ (71) |
| بگو: «هان، چه مى‌پنداريد اگر خدا تا روز رستاخيز شب را بر شما جاويد بدارد؛ جز خداوند کدامين معبود براى شما روشنى مى‌آورد؟ آيا نمى‌شنويد؟» (71) |
| قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ اللَّهُ عَلَيْكُمُ النَّهَارَ سَرْمَدًا إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَنْ إِلَٰهٌ غَيْرُ اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِلَيْلٍ تَسْكُنُونَ فِيهِ ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (72) |
| بگو: «هان، چه مى‌پنداريد اگر خدا تا روز قيامت روز را بر شما جاويد بدارد؛ جز خداوند کدامين معبود براى شما شبى مى‌آورد که در آن آرام گيريد، آيا نمى‌بينيد؟» (72) |
| وَمِنْ رَحْمَتِهِ جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (73) |
| و از رحمتش برايتان شب و روز را قرار داد تا در اين [يک] بياراميد و [در آن يک] از فزون‌بخشى او [روزى خود] بجوييد، باشد که سپاس بداريد. (73) |
| وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ فَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنْتُمْ تَزْعُمُونَ (74) |
| و [ياد کن] روزى را که ندايشان مى‌کند و مى‌فرمايد: «آن شريکان که مى‌پنداشتيد کجايند؟» (74) |
| وَنَزَعْنَا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا فَقُلْنَا هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ فَعَلِمُوا أَنَّ الْحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (75) |
| و از ميان هر امتى گواهى بيرون مى‌کشيم و مى‌گوييم: «برهان خود را بياوريد.» پس بدانند که حقّ از آنِ خداست، و آنچه برمى‌بافتند از دستشان مى‌رود. (75) |
| ۞ إِنَّ قَارُونَ كَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيْهِمْ ۖ وَآتَيْنَاهُ مِنَ الْكُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِي الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ (76) |
| قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم کرد، و از گنجينه‌ها آن قدر به او داده بوديم که کليدهاى آنها بر گروه نيرومندى سنگين مى‌آمد، آنگاه که قوم وى بدو گفتند: «شادى مکن که خدا شادى‌کنندگان را دوست نمى‌دارد. (76) |
| وَابْتَغِ فِيمَا آتَاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ ۖ وَلَا تَنْسَ نَصِيبَكَ مِنَ الدُّنْيَا ۖ وَأَحْسِنْ كَمَا أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَيْكَ ۖ وَلَا تَبْغِ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ ۖ إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُفْسِدِينَ (77) |
| و با آنچه خدايت داده سراى آخرت را بجوى و سهم خود را از دنيا فراموش مکن، و همچنانکه خدا به تو نيکى کرده نيکى کن و در زمين فساد مجوى که خدا فسادگران را دوست نمى‌دارد. (77) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |