| سوره 26 | سوره مبارکه الشعراء | صفحه 370 |
|
| فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61) |
| چون دو گروه، همديگر را ديدند، ياران موسى گفتند: «ما قطعاً گرفتار خواهيم شد.» (61) |
| قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62) |
| گفت: «چنين نيست، زيرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمايى خواهد کرد.» (62) |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِبْ بِعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانْفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63) |
| پس به موسى وحى کرديم: «با عصاى خود بر اين دريا بزن.» تا از هم شکافت، و هر پاره‌اى همچون کوهى سترگ بود. (63) |
| وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64) |
| و ديگران را بدانجا نزديک گردانيديم. (64) |
| وَأَنْجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَنْ مَعَهُ أَجْمَعِينَ (65) |
| و موسى و همه کسانى را که همراه او بودند نجات داديم؛ (65) |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66) |
| آنگاه ديگران را غرق کرديم. (66) |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (67) |
| مسلماً در اين [واقعه] عبرتى بود، و[لى] بيشترشان ايمان‌آورنده نبودند. (67) |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68) |
| و قطعاً پروردگار تو همان شکست‌ناپذير مهربان است. (68) |
| وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69) |
| و بر آنان گزارش ابراهيم را بخوان. (69) |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70) |
| آنگاه که به پدر خود و قومش گفت: «چه مى‌پرستيد؟» (70) |
| قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71) |
| گفتند: «بتانى را مى‌پرستيم و همواره ملازم آنهاييم.» (71) |
| قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72) |
| گفت: «آيا وقتى دعا مى‌کنيد، از شما مى‌شنوند؟ (72) |
| أَوْ يَنْفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73) |
| يا به شما سود يا زيان مى‌رسانند؟» (73) |
| قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74) |
| گفتند: «نه، بلکه پدران خود را يافتيم که چنين مى‌کردند.» (74) |
| قَالَ أَفَرَأَيْتُمْ مَا كُنْتُمْ تَعْبُدُونَ (75) |
| گفت: «آيا در آنچه مى‌پرستيده‌ايد تأمّل کرده‌ايد؟ (75) |
| أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76) |
| شما و پدران پيشين شما؟ (76) |
| فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) |
| قطعاً همه آنها -جز پروردگار جهانيان- دشمن منند. (77) |
| الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) |
| آن کس که مرا آفريده و همو راهنماييم مى‌کند، (78) |
| وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) |
| و آن کس که او به من خوراک مى‌دهد و سيرابم مى‌گرداند، (79) |
| وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) |
| و چون بيمار شوم او مرا درمان مى‌بخشد، (80) |
| وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) |
| و آن کس که مرا مى‌ميراند و سپس زنده‌ام مى‌گرداند، (81) |
| وَالَّذِي أَطْمَعُ أَنْ يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) |
| و آن کس که اميد دارم روز پاداش، گناهم را بر من ببخشايد.» (82) |
| رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) |
| پروردگارا، به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرماى، (83) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |