| سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 311 |
|
| أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77) |
| آيا ديدى آن کسى را که به آيات ما کفر ورزيد و گفت: «قطعاً به من مال و فرزند [بسيار] داده خواهد شد»؟ (77) |
| أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78) |
| آيا بر غيب آگاه شده يا از [خداى] رحمان عهدى گرفته است؟ (78) |
| كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79) |
| نه چنين است. به زودى آنچه را مى‌گويد، مى‌نويسيم و عذاب را براى او خواهيم افزود. (79) |
| وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80) |
| و آنچه را مى‌گويد، از او به ارث مى‌بريم و تنها به سوى ما خواهد آمد. (80) |
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81) |
| و به جاى خدا، معبودانى اختيار کردند تا براى آنان [مايه] عزّت باشد. (81) |
| كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82) |
| نه چنين است. به زودى [آن معبودان] عبادت ايشان را انکار مى‌کنند و دشمن آنان مى‌گردند. (82) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83) |
| آيا ندانستى که ما شيطانها را بر کافران گماشته‌ايم، تا آنان را [به گناهان] تحريک کنند؟ (83) |
| فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84) |
| پس بر ضد آنان شتاب مکن، که ما [روزها] را براى آنها شماره مى‌کنيم. (84) |
| يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85) |
| [ياد کن] روزى را که پرهيزگاران را به سوى [خداى] رحمان گروه گروه محشور مى‌کنيم. (85) |
| وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86) |
| و مجرمان را با حال تشنگى به سوى دوزخ مى‌رانيم. (86) |
| لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87) |
| [آنان] اختيار شفاعت را ندارند، جز آن کس که از جانب [خداى] رحمان پيمانى گرفته است. (87) |
| وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88) |
| و گفتند: «[خداى] رحمان فرزندى اختيار کرده است.» (88) |
| لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) |
| واقعاً چيز زشتى را [بر زبان] آورديد. (89) |
| تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90) |
| چيزى نمانده است که آسمانها از اين [سخن] بشکافند و زمين چاک خورد و کوهها به شدت فرو ريزند. (90) |
| أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91) |
| از اينکه براى [خداى] رحمان فرزندى قايل شدند. (91) |
| وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) |
| [خداى] رحمان را نسزد که فرزندى اختيار کند. (92) |
| إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93) |
| هر که در آسمانها و زمين است جز بنده‌وار به سوى [خداى] رحمان نمى‌آيد. (93) |
| لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94) |
| و يقيناً آنها را به حساب آورده و به دقت شماره کرده است. (94) |
| وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95) |
| و روز قيامت همه آنها تنها، به سوى او خواهند آمد. (95) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |