| سوره 19 | سوره مبارکه مريم | صفحه 311 |
|
| أَفَرَأَيْتَ الَّذِي كَفَرَ بِآيَاتِنَا وَقَالَ لَأُوتَيَنَّ مَالًا وَوَلَدًا (77) |
| پس آيا ديدى آن کسى را که به آيات ما کافر شد و گفت: حتماً به من مال و فرزند[ى بسيار] داده خواهد شد؟ (77) |
| أَطَّلَعَ الْغَيْبَ أَمِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (78) |
| آيا او از غيب آگاه است يا تعهدى از پيشگاه [خداى ]رحمان گرفته است؟ (78) |
| كَلَّا ۚ سَنَكْتُبُ مَا يَقُولُ وَنَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذَابِ مَدًّا (79) |
| نه چنين است، ما آنچه را مى گويد خواهيم نوشت و عذاب او را پيوسته ادامه خواهيم داد. (79) |
| وَنَرِثُهُ مَا يَقُولُ وَيَأْتِينَا فَرْدًا (80) |
| و آنچه را که مى گويد [از مال و اولاد] از او به ميراث مى بريم و تنها به سوى ما خواهد آمد. (80) |
| وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لِيَكُونُوا لَهُمْ عِزًّا (81) |
| و به جاى خدا معبودهايى گرفتند تا براى آنان [مايه ]عزّت باشند. (81) |
| كَلَّا ۚ سَيَكْفُرُونَ بِعِبَادَتِهِمْ وَيَكُونُونَ عَلَيْهِمْ ضِدًّا (82) |
| نه چنين است! به زودى [آن معبودها] عبادت آنان را انکار مى کنند و بر ضدّشان خواهند بود. (82) |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ تَؤُزُّهُمْ أَزًّا (83) |
| آيا نديده اى که ما شيطان ها را بر کافران فرستاده ايم تا به شدّت تحريکشان کنند؟ (83) |
| فَلَا تَعْجَلْ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّمَا نَعُدُّ لَهُمْ عَدًّا (84) |
| پس بر [آمدن عذاب براى] ايشان شتاب مکن، جز اين نيست که ما [لحظات را] براى آنان به دقت شماره مى کنيم [تا موعدشان فرار رسد]. (84) |
| يَوْمَ نَحْشُرُ الْمُتَّقِينَ إِلَى الرَّحْمَٰنِ وَفْدًا (85) |
| روزى که تقواپيشگان را به ضيافت [خداى ]رحمان گرد مى آوريم. (85) |
| وَنَسُوقُ الْمُجْرِمِينَ إِلَىٰ جَهَنَّمَ وِرْدًا (86) |
| و مجرمان را تشنه به سوى جهنم مى رانيم. (86) |
| لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمَٰنِ عَهْدًا (87) |
| اختيار شفاعت ندارند، مگر کسانى که نزد [خداى ]رحمان عهدى گرفته اند. (87) |
| وَقَالُوا اتَّخَذَ الرَّحْمَٰنُ وَلَدًا (88) |
| و گفتند: [خداى] رحمان فرزندى گرفته است. (88) |
| لَقَدْ جِئْتُمْ شَيْئًا إِدًّا (89) |
| به راستى شما چيزى بسيار زشت [به زبان ]آورده ايد! (89) |
| تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَتَنْشَقُّ الْأَرْضُ وَتَخِرُّ الْجِبَالُ هَدًّا (90) |
| نزديک است آسمان ها از اين [ادّعا] پاره پاره شوند و زمين بشکافد و کوه ها [در هم شکسته و ]فرو ريزند. (90) |
| أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمَٰنِ وَلَدًا (91) |
| [به اين خاطر] که براى [خداى] رحمان فرزندى ادّعا کرده اند. (91) |
| وَمَا يَنْبَغِي لِلرَّحْمَٰنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَدًا (92) |
| در حالى که در شأن [خداى] رحمان نيست که فرزندى اختيار کند. (92) |
| إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَٰنِ عَبْدًا (93) |
| هيچ کس در آسمان ها و زمين نيست مگر اين که بنده و مملوک [خداى] رحمان است. (93) |
| لَقَدْ أَحْصَاهُمْ وَعَدَّهُمْ عَدًّا (94) |
| بى شک او همه را احصا و به دقت شماره کرده است. (94) |
| وَكُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَرْدًا (95) |
| و همه آنها روز قيامت تنها به پيشگاه او مى آيند. (95) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |