| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 219 |
|
| قَالَ قَدْ أُجِيبَتْ دَعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ (89) |
| خدا فرمود: دعاي شما مستجاب شد، پس هر دو استوار و پا برجا باشيد و از راه مردم جاهل پيروي مکنيد. (89) |
| ۞ وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ (90) |
| و ما بني اسرائيل را از دريا گذرانيديم پس آنگه فرعون و سپاهش به ظلم و ستمگري آنها را تعقيب کردند تا چون هنگام غرق فرعون فرا رسيد گفت: اينک من ايمان آوردم که حقّا جز آن کسي که بني اسرائيل به او ايمان دارند خدايي در عالم نيست و من هم از مسلمانان و اهل تسليم فرمان او هستم. (90) |
| آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنْتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ (91) |
| اکنون بايد ايمان بياوري؟ در صورتي که از اين پيش عمري به (کفر و) نافرماني زيستي و از مردم ظالم بدکار بودي. (91) |
| فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ (92) |
| پس ما امروز (تو را غرق درياي هلاک کرده و) بدنت را براي عبرت آيندگان به ساحل نجات مي‌رسانيم با آنکه بسياري از مردم از آيات قدرت ما غافل هستند. (92) |
| وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (93) |
| و محققا ما بني اسرائيل را (پس از هلاک دشمنان) به مقام صدق (و منزل آسايش) مسکن داديم و از نعمتهاي پاکيزه (در ملک شام و مصر) روزي آنها کرديم، و هميشه بني اسرائيل (در ايمان به رسول خاتم) اتفاق داشتند تا زماني که آن رسول با قرآن آسماني براي هدايت آنها آمد آن‌گاه آغاز اختلاف کردند (و رسالت پيغمبر بزرگ را از عناد و لجاج منکر شدند. اي رسول ما) خداي تو روز قيامت ميان آنها در آنچه اختلاف مي‌کردند حکم خواهد کرد. (93) |
| فَإِنْ كُنْتَ فِي شَكٍّ مِمَّا أَنْزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكَ ۚ لَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (94) |
| پس اگر شک و ريبي از آنچه به تو فرستاديم در دل داري از خود علماي اهل کتاب که کتاب آسماني پيش از تو را مي‌خوانند بپرس. همانا (کتاب آسماني) حق از جانب خدايت بر تو آمد و ابدا نبايد شک و ريبي در دل راه دهي. (94) |
| وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ (95) |
| و نبايد هرگز از آنان که تکذيب آيات خدا کردند باشي که از زيانکاران عالم خواهي شد. (95) |
| إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ (96) |
| البته آنان که حکم عذاب خدا بر آنها حتم است ايمان نمي‌آورند. (96) |
| وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (97) |
| اگر چه هر گونه معجزه و آيتي از جانب خدا بر آنان بيايد، تا وقتي که عذاب دردناک را به چشم مشاهده کنند. (97) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |