| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 174 |
|
| وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ (179) |
| و قطعاً بسيارى از جنيان و آدميان را براى دوزخ آفريده ايم ، چرا که آنان را دل هايى است که به آنها حقيقت را درنمى يابند و ديدگانى دارند که به آنها آيات حق را نمى بينند و برايشان گوش هايى است که به آنها سخن حق را نمى شنوند . آنان همانند دام ها هستند بلکه از آنها گمراه ترند . آنانند بى خبران . (179) |
| وَلِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (180) |
| نيکوترين نام ها که بيانگر کمال مطلق و پيراستگى از هر کاستى است از آنِ خداوند است ، پس او را به اين نام ها بخوانيد و بپرستيد ، و کسانى را که در مورد نام هاى خدا به بيراهه مى روند و او را به نام و صفت آفريده ها مى شناسند يا غير او را به نام و صفت او تصور مى کنند ، واگذاريد . به زودى به آنچه کرده اند جزا داده مى شوند . (180) |
| وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ (181) |
| از ميان کسانى که آفريده ايم گروهى هستند که به وسيله حق مردم را هدايت مى کنند و به وسيله آن ميان مردم به عدالت رفتار مى نمايند . (181) |
| وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ (182) |
| و کسانى که آيات و نشانه هاى ما را دروغ انگاشته اند ، به تدريج و از جايى که نمى دانند آنان را به تباهى و هلاکت نزديک مى کنيم . (182) |
| وَأُمْلِي لَهُمْ ۚ إِنَّ كَيْدِي مَتِينٌ (183) |
| و به آنان مهلت مى دهم و اين کيد من با آنان است ، به راستى کيد من استوار است . (183) |
| أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا ۗ مَا بِصَاحِبِهِمْ مِنْ جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ (184) |
| آيا نينديشيده اند که همنشينشان محمد هيچ جنونى ندارد ؟ آرى هيچ جنونى دامنگير پيامبر نيست او جز پيامبرى هشداردهنده که هشدارهايش را به روشنى بيان مى کند ، نيست . (184) |
| أَوَلَمْ يَنْظُرُوا فِي مَلَكُوتِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ وَأَنْ عَسَىٰ أَنْ يَكُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (185) |
| آيا در ملکوت آسمان ها و زمين ( وابستگى آنها را به خدا ) و در ملکوت آنچه خدا آفريده است ننگريسته و در اين که شايد پايان مهلتشان نزديک شده باشد نينديشيده اند ؟ آنان پس از قرآن که معجزه اى آشکار است به کدامين سخن ايمان مى آورند ؟ (185) |
| مَنْ يُضْلِلِ اللَّهُ فَلَا هَادِيَ لَهُ ۚ وَيَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (186) |
| آنان ايمان نمى آورند ، زيرا هر که را خدا به سزاى کردارش به بيراهه افکند او را هدايتگرى نيست . خدا آنان را وامى نهد که در طغيانشان سرگردان بمانند . (186) |
| يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي ۖ لَا يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ لَا تَأْتِيكُمْ إِلَّا بَغْتَةً ۗ يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِنْدَ اللَّهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (187) |
| از تو درباره قيامت مى پرسند که وقوع آن چه زمانى خواهد بود ؟ بگو : علم آن تنها نزد پروردگار من است . آن گاه که وقتش فرا رسد جز او آن را پديدار نمى سازد . قيامت بر آسمان ها و زمين گران و سنگين آمده است ; چرا که ظهورش نابودى آنها را در پى دارد ، جز ناگهان به سراغتان نمى آيد . مکرر از تو زمان وقوع آن را مى پرسند ، گويى تو از آن باخبرى . بگو : علم آن تنها نزد خداست ، ولى بيشتر مردم اين حقيقت را نمى دانند . (187) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |