| سوره 42 | سوره مبارکه الشورى | صفحه 485 |
|
| وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّهِ مِنْ بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ (16) |
| و آنان که در دين خدا (از حسد و عناد با رسولش) جدل و احتجاج برانگيزند پس از آنکه خلق دعوت او را پذيرفتند حجت آنها نزد خدا لغو و باطل است و بر آنها قهر و غضب و عذاب سخت خواهد بود. (16) |
| اللَّهُ الَّذِي أَنْزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ ۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ (17) |
| خداست آن که کتاب (آسماني) را به حق و نيز ترازوي عدالت را فرستاد، و تو چه داني؟ ممکن است ساعت قيامت بسيار نزديک باشد. (17) |
| يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ ۗ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ (18) |
| آنان که به ساعت قيامت ايمان نمي‌آورند (به تمسخر) تقاضاي تعجيل در ظهور قيامت مي‌کنند، امّا اهل ايمان از آن روز سخت ترسانند و مي‌دانند که آن روز (و همه وعده‌هاي آخرت) بر حق است. الا (اي مردم) بدانيد آنان که در قيامت جدل و انکار مي‌کنند سخت در گمراهي دور (از سعادت) اند. (18) |
| اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ (19) |
| خدا را به بندگان لطف و محبت بسيار است، هر که را بخواهد روزي مي‌دهد و او تواناي مطلق و مقتدر و غالب است. (19) |
| مَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖ وَمَنْ كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ نَصِيبٍ (20) |
| هر کس حاصل کشت آخرت را بخواهد ما بر تخمي که کاشته مي‌افزاييم و هر که تنها حاصل کشت دنيا را بخواهد او را هم از آن نصيب مي‌کنيم ولي در آخرت (از نعمت ابدي آن چون نخواسته) نصيبي نخواهد يافت. (20) |
| أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُمْ مِنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَنْ بِهِ اللَّهُ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (21) |
| آيا خدايان باطل مشرکان بر آنها شرع و احکامي که خدا اجازه نفرموده جعل کرده‌اند؟ و اگر کلمه فصل (يعني حکم تأخير عذاب) نبود ميان آنها (به هلاکت) حکم مي‌شد، و ستمکاران را البته (روزي) عذاب دردناک خواهد بود. (21) |
| تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ۖ لَهُمْ مَا يَشَاءُونَ عِنْدَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (22) |
| (در آن روز) ظالمان را بيني که از (کيفر) کردار خود سخت ترسان و هراسانند و البته به کيفر خواهند رسيد، و آنان که به خدا ايمان آوردند و نيکوکار شدند در باغهاي بهشت منزل يافته و نزد خداي خود هر چه خواهند بر آنان مهيّاست. اين همان فضل و رحمت نامنتهاي خداست (که نصيب اهل ايمان است). (22) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |