| سوره 29 | سوره مبارکه العنكبوت | صفحه 404 |  
  | 
| وَمَا هَٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ (64) | 
| اين زندگاني چند روزه دنيا (اگر نه در پرستش حق و سعادت آخرت صرف شود) افسوس و بازيچهاي بيش نيست، و زندگاني اگر مردم بدانند به حقيقتدار آخرت است (که حياتش جاويد و نعمتش بيرنج و زوال است). (64) | 
| فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ (65) | 
| اين مردم مشرک چون به کشتي نشينند (و به دست امواج خطر افتند در آن حال) تنها خدا را به اخلاص کامل در دين ميخوانند، و چون از خطر دريا به ساحل نجاتشان رساند (باز به خداي يکتا) مشرک ميشوند. (65) | 
| لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ وَلِيَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ (66) | 
| تا هر نعمتي را که ما به آنها عطا کردهايم کفران کنند و (تا مدتي) بهرهمند باشند، اما به زودي خواهند دانست. (66) | 
| أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَيُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ (67) | 
| آيا (کافران اهل مکه) نديدند که آن شهر را حرم امن و امان قرار داديم در صورتي که از اطرافشان مردم (ضعيف) را به قتل و غارت ميربايند؟ آيا باز به باطل ميگروند و به نعمت خدا کافر ميشوند؟ (67) | 
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِلْكَافِرِينَ (68) | 
| آيا هيچ کس از آن که بر خدا دروغ بست و (رسول) حق را که براي (هدايت) او آمد تکذيب کرد (در عالم) ستمکارتر هست؟ آيا جايگاه کافران (ستمکار) در آتش دوزخ نيست؟ (68) | 
| وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ (69) | 
| و آنان که در (راه) ما (به جان و مال) جهد و کوشش کردند محققا آنها را به راههاي (معرفت و لطف) خويش هدايت ميکنيم، و هميشه خدا يار نکوکاران است. (69) | 
 | 
| 
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
 | 
| 
به نام خداوند بخشنده مهربان
 | 
| الم (1) | 
| الم (اشاره به اسماء يا اسرار کتاب الهي است). (1) | 
| غُلِبَتِ الرُّومُ (2) | 
| روميان، مغلوب (فارسيان) شدند. (2) | 
| فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ (3) | 
| در (جنگي که به) نزديکترين زمين (به ديار عرب واقع شد که حوالي شام يا اطراف جزيره باشد) و آنها پس از مغلوب شدن فعلي به زودي (بر فارسيان) غلبه خواهند کرد. (3) | 
| فِي بِضْعِ سِنِينَ ۗ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ ۚ وَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ (4) | 
| (اين غلبه روميان) در اند سالي خواهد شد (و بدانيد که اين حادثه و) کليه امور عالم از قبل از اين و بعد از اين همه به دست خداست، و آن روز (که روميان فاتح شوند چون بعد از آن خدا وعده ياري به اهل اسلام داده) مؤمنان شاد ميشوند. (4) | 
| بِنَصْرِ اللَّهِ ۚ يَنْصُرُ مَنْ يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (5) | 
| به ياري خدا، که خدا هر که را بخواهد نصرت و فيروزي ميبخشد و اوست که مقتدر و مهربان است. (5) | 
 | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |