| سوره 35 | سوره مبارکه فاطر | صفحه 440 |
|
| وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوا مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهْرِهَا مِنْ دَابَّةٍ وَلَٰكِنْ يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِ بَصِيرًا (45) |
| و مقدر نيست که همه گنهکاران در دنيا کيفر شوند; اگر خدا همه مردم را به سزاى گناهانى که انجام داده اند مؤاخذه مى کرد ، بر روى زمين هيچ جنبنده اى باقى نمى گذاشت ولى کيفر آنان را تا سرآمدى معين به تأخير مى اندازد و به آنان مهلت مى دهد ، و وقتى اجلشان فرا رسيد ، آنان را به سزاى گناهانشان مؤاخذه مى کند ، چرا که خدا به بندگان خود بينا و به رفتارشان داناست . (45) |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| يس (1) |
| يا ، سين . (1) |
| وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2) |
| سوگند به قرآنِ دربردارنده حکمت ، (2) |
| إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3) |
| که تو يقيناً از جمله کسانى هستى که به رسالت فرستاده شده اند . (3) |
| عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (4) |
| به قرآن سوگند که تو بر راهى راست قرار دارى; راهى که به خدا منتهى مى شود و تو را به نيکبختى مى رساند . (4) |
| تَنْزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5) |
| قرآن از جانب خداى شکست ناپذير رحمت گستر ، نازل شده است; پس او بر منکران آن پيروز و بر باوردارندگان آن رحمت آورنده است . (5) |
| لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6) |
| تو را به رسالت برانگيخت و قرآن را فرو فرستاد تا مردمى را که پدرانشان به وسيله هيچ پيامبرى بيم داده نشدند و از اين رو در غفلت و بى خبرى به سر مى بردند ، از عذاب الهى بيم دهى . (6) |
| لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7) |
| قطعاً آن سخن ( وعده عذاب دوزخ ) درباره بيشترشان تحقق يافته است; از اين رو اين مشرکان ايمان نخواهند آورد; (7) |
| إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ (8) |
| چرا که بر گردن هايشان غُل هايى نهاده ايم و دست هايشان را با آن غل ها بر گردن هايشان بسته ايم . آن غل ها تا چانه هايشان کشيده شده و تمام گردنشان را پوشانده و سرهايشان رو به بالا قرار گرفته است ، بدين سبب پيش روى خود را نمى بينند و راه راست را نمى يابند . (8) |
| وَجَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9) |
| و ما از پيش روى آنان حجابى و از پشت سرشان حجابى قرار داده ايم ، به گونه اى که اطرافشان را پوشانده ايم ، ازاين رو نمى بينند و هدايت نمى شوند . (9) |
| وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10) |
| آرى ، بر آنان يکسان است ، چه بيمشان بدهى يا بيمشان ندهى ايمان نمى آورند . (10) |
| إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11) |
| اينان که غل ها بر گردن دارند و در حجابند ، از هشدارهاى تو بهره اى نمى برند و چنانند که گويى هشدارشان نداده اى . تو فقط کسى را هشدار مى دهى و هشدار تو براى او سودمند است که قرآن را تصديق کند و به سمت و سوى آن گرايد و از خداى رحمان که براى او در حجاب است ، بهراسد و در عين حال به رحمتش اميدوار باشد . چنين کسى را به آمرزش گناهان و بهشت که پاداشى ارجمند است نويد ده . (11) |
| إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ (12) |
| ما خود ، مردگان را براى کيفر و پاداش زنده مى کنيم و کارهاى نيک و بدى را که در دوران زندگى پيش فرستاده اند و نيز سنت هاى شايسته و ناشايستى را که از خود در ميان مردم به جاى گذاشته اند ، همه را در کتابى ثبت مى کنيم ، و ما هر چيزى را در لوح محفوظ که پيشواى خلايق است و مقدّرات حتمى آنها را به روشنى دربردارد ، برشمرده و ثبت کرده ايم . (12) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |