| سوره 32 | سوره مبارکه السجده | صفحه 417 |
|
| وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (21) |
| به آنان از عذاب نزديک (عذاب اين دنيا) پيش از عذاب بزرگ (آخرت) ميچشانيم، شايد بازگردند! (21) |
| وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ (22) |
| چه کسي ستمکارتر است از آن کس که آيات پروردگارش به او يادآوري شده و او از آن اعراض کرده است؟! مسلما ما از مجرمان انتقام خواهيم گرفت! (22) |
| وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُنْ فِي مِرْيَةٍ مِنْ لِقَائِهِ ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِبَنِي إِسْرَائِيلَ (23) |
| ما به موسي کتاب آسماني داديم، و شک نداشته باش که او آيات الهي را دريافت داشت، و ما آن را وسيله هدايت بني اسرائيل قرار داديم! (23) |
| وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ (24) |
| و از آنان امامان (و پيشواياني) قرار داديم که به فرمان ما (مردم را) هدايت ميکردند، چون شکيبايي نمودند، و به آيات ما يقين داشتند. (24) |
| إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (25) |
| البته پروردگار تو ميان آنان روز قيامت در آنچه اختلاف داشتند داوري ميکند (و هر کس را به سزاي اعمالش ميرساند)! (25) |
| أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ (26) |
| آيا براي هدايت آنها همين کافي نيست که افراد زيادي را که در قرن پيش از آنان زندگي داشتند هلاک کرديم؟! اينها در مساکن (ويران شده) آنان راه ميروند، در اين آياتي است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان)، آيا نميشنوند؟! (26) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنْفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ (27) |
| آيا نديدند که ما آب را بسوي زمينهاي خشک ميرانيم و بوسيله آن زراعتهايي ميرويانيم که هم چهارپايانشان از آن ميخورند و هم خودشان تغذيه ميکنند، آيا نمي بينند؟! (27) |
| وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (28) |
| آنان ميگويند: (اگر راست ميگوييد، اين پيروزي شما کي خواهد بود؟!) (28) |
| قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنْفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنْظَرُونَ (29) |
| بگو: (روز پيروزي، ايمان آوردن، سودي به حال کافران نخواهد داشت، و به آنها هيچ مهلت داده نميشود!) (29) |
| فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانْتَظِرْ إِنَّهُمْ مُنْتَظِرُونَ (30) |
| حال که چنين است، از آنها روي بگردان و منتظر باش، آنها نيز منتظرند! (تو منتظر رحمت خدا و آنها هم منتظر عذاب او!) (30) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |