| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 80 |
|
| وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا (15) |
| و از زنان شما کسانى که آن عمل بسيار قبيح را انجام مى دهند چهار تن از خودتان را بر آنان به شهادت بطلبيد، پس اگر گواهى دادند در خانه ها نگاهشان داريد تا مرگ، آنان را فرا گيرد يا خدا راهى برايشان قرار دهد. (15) |
| وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَحِيمًا (16) |
| و از ميان شما آن دو تن که آن عمل بسيار قبيح را انجام مى دهند آزارشان دهيد، پس اگر توبه کردند و به صلاح آمدند از آن دو، بگذريد. همانا خدا بسيار توبه پذير و رحيم است. (16) |
| إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (17) |
| جز اين نيست که پذيرش توبه از سوى خدا براى کسانى است که از روى نادانى کار بد را انجام مى دهند، سپس به زودى توبه مى کنند، اينانند که خدا توبه شان را مى پذيرد. و خدا دانا و حکيم است. (17) |
| وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (18) |
| و توبه براى کسانى نيست که پيوسته کار بد مى کنند تا وقتى که يکى از آنان را مرگ در رسد مى گويد: اکنون من توبه کردم، و نه براى کسانى که در حال کفر مى ميرند. اينانند که برايشان عذابى دردآور آماده کرده ايم. (18) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا (19) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد! براى شما حلال نيست که زنان را با کراهت آنان به ارث ببريد. و آنها را در تنگنا قرار ندهيد تا بخشى را از آنچه به ايشان داده ايد از دستشان به در ببريد مگر اينکه عملى بسيار قبيح به طور آشکار مرتکب شوند. و با آنان به طور پسنديده معاشرت کنيد، پس اگر از آنها خوشتان نمى آيد [تحمّل کنيد زيرا ]بسا چيزى را شما خوش نمى داريد در حالى که خدا خير فراوانى در آن قرار مى دهد. (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |