| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 80 |
|
| وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِنْكُمْ ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّهُ لَهُنَّ سَبِيلًا (15) |
| و از زنان شوهردار شما مسلمانان ، کسانى که مرتکب عمل بسيار زشت زنا مى شوند ، چهار مرد از خودتان ( مسلمانان ) را بر آنان گواه گيريد ; پس اگر گواهى دادند ، آنها را در خانه ها نگاه داريد تا مرگ آنان را برگيرد يا خداوند راهى ديگر براى کيفرشان مقرر کند . (15) |
| وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنْكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِنْ تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ تَوَّابًا رَحِيمًا (16) |
| و از ميان شما مسلمانان ، آن زن و مرد مجرّدى که مرتکب فحشا مى شوند آزارشان دهيد ; پس اگر توبه کردند و شايسته شدند ، از آزارشان دست برداريد که خداوند بسيار توبه پذير و مهربان است . (16) |
| إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولَٰئِكَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا (17) |
| پذيرش توبه از سوى خدا براى کسانى است که از روى نادانى مرتکب گناه مى شوند ، سپس به زودى ـ پيش از آن که با مشاهده آثار مرگ ، فرصت توبه را از دست بدهند ـ توبه مى کنند . آنانند که خدا با رحمت خود به سويشان باز مى گردد و توبه شان را مى پذيرد ، و خدا به راز دل ها داناست و توبه کنندگان واقعى را از غير آنان باز مى شناسد و کارهايش نيز همه از روى حکمت است . (17) |
| وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (18) |
| پذيرش توبه براى کسانى نيست که پيوسته مرتکب گناهان مى شوند تا هرگاه که مرگ به سراغ يکيشان بيايد ( آثار آن را مشاهده کند . ) ، بگويد : اکنون توبه کردم ; و نيز براى کسانى نيست که در حال کفر مى ميرند . آنانند که عذابى دردناک برايشان آماده کرده ايم . (18) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَنْ تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَنْ يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ ۚ وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا (19) |
| اى کسانى که ايمان آورده ايد ، بر شما روا نيست که زنان را به رغم اين که خواهان ازدواجند از ازدواج باز داريد تا از آنان ارث ببريد ، و نبايد همسران خود را در تنگنا قرار دهيد تا بخشى از آنچه را که مهرشان قرار داده ايد در برابر طلاق دادن آنان بازستانيد ، مگر آن که گناهى مرتکب شوند که زشتى آن آشکار است ; و با آنها به نيکى معاشرت کنيد ، و اگر آنان را خوش نمى داريد ، باز هم با آنان سازگارى کنيد ، زيرا چه بسا شما چيزى را خوش نمى داريد ولى خداوند خير فراوانى در آن قرار مى دهد . (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |