| سوره 22 | سوره مبارکه الحج | صفحه 340 |
|
| أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (65) |
| آيا نديده اى که خدا آنچه را در زمين است و [نيز ]کشتى ها را که در دريا به امر او مى روند، براى شما رام کرده است و آسمان را نگاه مى دارد که بر زمين نيفتد مگر به فرمان او؟ بى شک خدا نسبت به مردم، مهربان و صاحب رحمت است. (65) |
| وَهُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۗ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ (66) |
| و او است که به شما حيات داد، سپس شما را مى ميراند، آن گاه شما را زنده مى کند، حقّاً که انسان خيلى ناسپاس است. (66) |
| لِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنْسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ ۖ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ ۚ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ إِنَّكَ لَعَلَىٰ هُدًى مُسْتَقِيمٍ (67) |
| براى هر امّتى رسم عبادتى قرار داده ايم که به آن عمل مى کنند; پس نبايد در اين امر با تو کشمکش و جدال کنند، و به سوى پروردگارت دعوت کن که بى شک تو بر راهى مستقيم قرار دارى. (67) |
| وَإِنْ جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (68) |
| و اگر با تو مجادله کردند بگو: خدا به آنچه مى کنيد داناتر است. (68) |
| اللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنْتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ (69) |
| خدا روز قيامت درباره آنچه در آن اختلاف مى کرديد ميان شما حکم خواهد کرد. (69) |
| أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ إِنَّ ذَٰلِكَ فِي كِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (70) |
| آيا ندانسته اى که خدا آنچه را در آسمان و زمين است مى داند؟ همانا اين در کتابى [ثبت] است; بى شک اين [ثبت در کتاب] بر خدا آسان است. (70) |
| وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَا لَيْسَ لَهُمْ بِهِ عِلْمٌ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (71) |
| و چيزهايى را بجز خدا مى پرستند که در مورد آنها خدا هيچ دليلى نازل نکرده است و چيزهايى را [مى پرستند] که هيچ علمى به آنها ندارند، و براى ظالمان هيچ ياورى نيست. (71) |
| وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنْكَرَ ۖ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۗ قُلْ أَفَأُنَبِّئُكُمْ بِشَرٍّ مِنْ ذَٰلِكُمُ ۗ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (72) |
| و چون آيات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، در چهره هاى کسانى که کفر ورزيده اند ترشرويى و خشم را مى شناسى [به گونه اى که] نزديک است به آنان که آيات ما را برايشان مى خوانند حمله کنند. بگو: آيا شما را به [چيزى] بدتر از اين خبر دهم؟ [آن ]آتش است که خدا به کسانى که کفر ورزيده اند آن را وعده داده است و چه بد سرانجامى است. (72) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |