| سوره 7 | سوره مبارکه الاعراف | صفحه 156 |
|
| وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابَ النَّارِ أَنْ قَدْ وَجَدْنَا مَا وَعَدَنَا رَبُّنَا حَقًّا فَهَلْ وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا ۖ قَالُوا نَعَمْ ۚ فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَيْنَهُمْ أَنْ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ (44) |
| و بهشتيان دوزخيان را ندا مى کنند که ما آنچه را پروردگارمان به ما وعده داده بود درست يافتيم; آيا شما هم آنچه را پروردگارتان [از عذاب] وعده کرده بود درست يافتيد؟ مى گويند: آرى، پس اعلام کننده اى ميانشان اعلام مى کند که لعنت خدا بر ظالمان باد; (44) |
| الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ كَافِرُونَ (45) |
| همان کسانى که [ديگران را ]از راه خدا باز مى دارند و کجى آن را مى خواهند در حالى که آنان آخرت را انکار مى کنند. (45) |
| وَبَيْنَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَافِ رِجَالٌ يَعْرِفُونَ كُلًّا بِسِيمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۚ لَمْ يَدْخُلُوهَا وَهُمْ يَطْمَعُونَ (46) |
| و ميان بهشت و دوزخ حايلى است، و بر بلندى هاى آن مردانى هستند که هر کدام [از بهشتيان و دوزخيان ]را از سيمايشان مى شناسند; و بهشتيان را ندا مى کنند که سلام بر شما باد; اين در حالى است که آنان هنوز به بهشت در نيامده اند ولى اميد آن را دارند. (46) |
| ۞ وَإِذَا صُرِفَتْ أَبْصَارُهُمْ تِلْقَاءَ أَصْحَابِ النَّارِ قَالُوا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ (47) |
| و هنگامى که چشمانشان به سوى دوزخيان گردانده شود مى گويند: پروردگارا! با مردم ستمکار قرار مده. (47) |
| وَنَادَىٰ أَصْحَابُ الْأَعْرَافِ رِجَالًا يَعْرِفُونَهُمْ بِسِيمَاهُمْ قَالُوا مَا أَغْنَىٰ عَنْكُمْ جَمْعُكُمْ وَمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ (48) |
| و اهل آن بلندى ها (اعراف)، مردمى را که از سيمايشان مى شناسند ندا مى کنند و مى گويند: جمعيّت شما و آن تکبّرى که مى کرديد کارى برايتان نساخت. (48) |
| أَهَٰؤُلَاءِ الَّذِينَ أَقْسَمْتُمْ لَا يَنَالُهُمُ اللَّهُ بِرَحْمَةٍ ۚ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمْ وَلَا أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (49) |
| آيا اينانند همان کسانى که شما سوگند ياد مى کرديد که خدا آنان را به رحمتى نايل نخواهد کرد؟ [اينکه به آنان گفته مى شود: ]مى گويند: خدا اين دو را بر کافران حرام کرده است. (49) |
| وَنَادَىٰ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنَا مِنَ الْمَاءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ ۚ قَالُوا إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ (50) |
| دوزخيان بهشتيان را ندا مى کنند که قدرى از آن آب يا از آنچه خدا به شما عطا کرده است بر ما فرو ريزد، [بهشتيان ]مى گويند: خدا اين دو را بر کافران حرام کرده است. (50) |
| الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ فَالْيَوْمَ نَنْسَاهُمْ كَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَٰذَا وَمَا كَانُوا بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ (51) |
| همانان که دين خود را سرگرمى و بازيچه گرفتند و زندگى دنيا فريبشان داد، پس امروز ما آنان را از ياد مى بريم; چنان که آنان ديدار امروزشان را از ياد برده بودند و آيات ما را انکار مى کردند. (51) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |