| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 146 |
|
| وَقَالُوا هَٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَنْ نَشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ ۚ سَيَجْزِيهِمْ بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ (138) |
| و به گمان خود گفتند: اينها [که براى بت ها قرار داده ايم ]دام ها و کِشت هايى ممنوع است که آنها را جز کسى که ما مى خواهيم نبايد بخورد; و دام هايى است که سوار شدن بر آنها حرام شده است، و دام هايى است که [وقت ذبح ]نام خدا را بر آنها نمى برند; [اين ها همه ]از روى افترا بر خداست. به زودى [خدا ]آنان را به سبب افترايشان سزا خواهد داد. (138) |
| وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰ أَزْوَاجِنَا ۖ وَإِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ ۚ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ (139) |
| و گفتند: بچه هايى که در شکم اين دام هاست مختصّ مردان ماست و بر زنانمان حرام است، و اگر مرده باشند همه در آنها شريکند. به زودى [خدا ]آنان را در برابر اين توصيفشان سزا خواهد داد. (139) |
| قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (140) |
| بى شک کسانى که فرزندان خود را از روى بى خردى و نادانى کشته اند و آنچه را خدا به آنان عطا کرده است از روى افترا به خدا حرام شمرده اند زيانکار شده اند. آنان قطعاً گمراه کشته اند و هدايت يافته نيستند. (140) |
| ۞ وَهُوَ الَّذِي أَنْشَأَ جَنَّاتٍ مَعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۚ كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ (141) |
| و او است کسى که باغ هايى با داربست و بى داربست و درختان خرما و کشتزارها با خوردنى هاى گوناگون و زيتون و انار، همانند و غير همانند پديد آورده است. از ثمرات آنها وقتى ثمر مى دهند بخوريد و حقّ آن را روز چيدنش بدهيد; و اسراف نکنيد. همانا خدا اسرافکاران را دوست نمى دارد. (141) |
| وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا ۚ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ (142) |
| و [خدا ]از ميان دام ها حيواناتى بارکش و حيواناتى که از [پشم و موى ]آنها فرش تهيّه مى شود [آفريد]. از آنچه خدا به شما عطا کرده است بهره مند شويد، و از پى گام هاى شيطان نرويد. همانا او براى شما دشمنى آشکار است. (142) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |