| سوره 6 | سوره مبارکه الانعام | صفحه 147 |
|
| ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (143) |
| [از دام ها ]هشت تا [آفريد]: از بره دو تا و از بز دو تا. بگو: آيا [خدا ]نرهاى آنها را حرام کرده يا ماده ها را يا آنچه را که رحم ماده ها در بر گرفته است؟ اگر راست مى گوييد از روى دانش به من خبر دهيد. (143) |
| وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (144) |
| و از شتر دو تا و از گاو دو تا. بگو: آيا [خدا ]نرهاى آنها را حرام کرده يا ماده ها را يا آنچه را که رحم ماده ها در بر گرفته است؟ آيا وقتى خدا شما را به اين [تحريم ]توصيه کرد حاضر بوديد؟ پس کيست ستمکارتر از آن کس که بر خدا دروغ ببندد تا به نادانى مردم را گمراه کند؟ همانا خدا گروه ستمکاران را هدايت نمى کند. (144) |
| قُلْ لَا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَنْ يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنْزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَحِيمٌ (145) |
| بگو: در آنچه به من وحى شده است غذايى نمى يابم که بر خورنده اى که آن را مى خورد حرام باشد مگر آنکه مردار يا خون ريخته شده يا گوشت خوک باشد که آن پليد است يا حيوانى باشد که [وقت ذبح ]به گناه نام غير خدا بر آن برده شده باشد. پس کسى که ناچار شود [و بخورد ]در حالى که خواهان [لذّت ]نباشد و [از حدّ ضرورت ]تجاوز نکند قطعاً پروردگار تو آمرزگار و رحيم است. (145) |
| وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُمْ بِبَغْيِهِمْ ۖ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ (146) |
| و [در زمان موسى ]هر حيوان ناخن دارى را بر يهوديان حرام کرديم، ولى از گاو و گوسفند فقط چربى هاى آن دو را بر آنان حرام کرديم مگر آنچه بر پشت آنها بر روده هايشان باشد يا آنچه به استخوان چسبيده است اين [تحريم ]را به سبب ظلمشان به آنان کيفر داديم. و ما قطعاً [در گزارش اين خبر ]راستگوييم. (146) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |