| سوره 30 | سوره مبارکه الروم | صفحه 407 |
|
| وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنْتُمْ تَخْرُجُونَ (25) |
| و از نشانه‌هاى او اين است که آسمان و زمين به فرمانش برپايند؛ پس چون شما را با يک بار خواندن فرا خوانَد، بناگاه [از گورها] خارج مى‌شويد. (25) |
| وَلَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَهُ قَانِتُونَ (26) |
| و هر که در آسمانها و زمين است از آنِ اوست؛ همه او را گردن نهاده‌اند. (26) |
| وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ ۚ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (27) |
| و اوست آن کس که آفرينش را آغاز مى‌کند و باز آن را تجديد مى‌نمايد؛ و اين [کار] بر او آسانتر است. و در آسمانها و زمين نمونه والا[ى هر صفت برتر] از آن اوست، و اوست شکست‌ناپذير سنجيده‌کار. (27) |
| ضَرَبَ لَكُمْ مَثَلًا مِنْ أَنْفُسِكُمْ ۖ هَلْ لَكُمْ مِنْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ مِنْ شُرَكَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنْتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ (28) |
| [خداوند] براى شما از خودتان مَثَلى زده است: آيا در آنچه به شما روزى داده‌ايم شريکانى از بردگانتان داريد که در آن [مال با هم] مساوى باشيد و همان طور که شما از يکديگر بيم داريد از آنها بيم داشته باشيد؟ اين گونه، آيات خود را براى مردمى که مى‌انديشند، به تفصيل بيان مى‌کنيم. (28) |
| بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ فَمَنْ يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَمَا لَهُمْ مِنْ نَاصِرِينَ (29) |
| نه، [اين چنين نيست] بلکه کسانى که ستم کرده‌اند، بدون هيچ گونه دانشى هوسهاى خود را پيروى کرده‌اند. پس آن کس را که خدا گمراه کرده، چه کسى هدايت مى‌کند؟ و براى آنان ياورانى نخواهد بود. (29) |
| فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (30) |
| پس روى خود را با گرايش تمام به حق، به سوى اين دين کن، با همان سرشتى که خدا مردم را بر آن سرشته است. آفرينش خداى تغييرپذير نيست. اين است همان دين پايدار، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند. (30) |
| ۞ مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ (31) |
| به سويش توبه بريد و از او پروا بداريد و نماز را برپا کنيد و از مشرکان مباشيد: (31) |
| مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ (32) |
| از کسانى که دين خود را قطعه قطعه کردند و فرقه فرقه شدند؛ هر حزبى بدانچه پيش آنهاست دلخوش شدند. (32) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |