| سوره 83 | سوره مبارکه المطففين | صفحه 588 |
|
| كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ (7) |
| چنين نيست که آنها (درباره قيامت) ميپندارند، به يقين نامه اعمال بدکاران در (سجين) است! (7) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ (8) |
| تو چه ميداني (سجين) چيست؟ (8) |
| كِتَابٌ مَرْقُومٌ (9) |
| نامهاي است رقم زده شده و سرنوشتي است حتمي! (9) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (10) |
| واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (10) |
| الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11) |
| همانها که روز جزا را انکار ميکنند. (11) |
| وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12) |
| تنها کسي آن را انکار ميکند که متجاوز و گنهکار است! (12) |
| إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (13) |
| (همان کسي که) وقتي آيات ما بر او خوانده ميشود ميگويد: (اين افسانه هاي پيشينيان است!) (13) |
| كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14) |
| چنين نيست که آنها ميپندارند، بلکه اعمالشان چون زنگاري بر دلهايشان نشسته است! (14) |
| كَلَّا إِنَّهُمْ عَنْ رَبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَمَحْجُوبُونَ (15) |
| چنين نيست که ميپندارند، بلکه آنها در آن روز از پروردگارشان محجوبند! (15) |
| ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16) |
| سپس آنها به يقين وارد دوزخ ميشوند! (16) |
| ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ (17) |
| بعد به آنها گفته ميشود: (اين همان چيزي است که آن را انکار ميکرديد!) (17) |
| كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ (18) |
| چنان نيست که آنها (درباره معاد) ميپندارند، بلکه نامه اعمال نيکان در (عليين) است! (18) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ (19) |
| و تو چه ميداني (عليين) چيست! (19) |
| كِتَابٌ مَرْقُومٌ (20) |
| نامهاي است رقمخورده و سرنوشتي است قطعي، (20) |
| يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ (21) |
| که مقربان شاهد آنند! (21) |
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (22) |
| مسلما نيکان در انواع نعمتاند: (22) |
| عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ (23) |
| بر تختهاي زيباي بهشتي تکيه کرده و (به زيباييهاي بهشت) مينگرند! (23) |
| تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24) |
| در چهره هايشان طراوت و نشاط نعمت را ميبيني و ميشناسي! (24) |
| يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ (25) |
| آنها از شراب (طهور) زلال دستنخورده و سربستهاي سيراب ميشوند! (25) |
| خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26) |
| مهري که بر آن نهاده شده از مشک است، و در اين نعمتهاي بهشتي راغبان بايد بر يکديگر پيشي گيرند! (26) |
| وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ (27) |
| اين شراب (طهور) آميخته با (تسنيم) است، (27) |
| عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28) |
| همان چشمهاي که مقربان از آن مينوشند. (28) |
| إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ (29) |
| بدکاران (در دنيا) پيوسته به مومنان ميخنديدند، (29) |
| وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ (30) |
| و هنگامي که از کنارشان ميگذشتند آنان را با اشاره تمسخر ميکردند، (30) |
| وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ (31) |
| و چون به سوي خانواده خود بازميگشتند مسرور و خندان بودند، (31) |
| وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ (32) |
| و هنگامي که آنها را ميديدند ميگفتند: (اينها گمراهانند!) (32) |
| وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ (33) |
| در حالي که هرگز مامور مراقبت و متکفل آنان [= مومنان] نبودند! (33) |
| فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34) |
| ولي امروز مومنان به کفار ميخندند، (34) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |