| | سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 290 | 
 | 
| وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا (76) | 
| و نزديک بود (با نيرنگ و توطئه) تو را از اين سرزمين بلغزانند، تا از آن بيرونت کنند! و هرگاه چنين ميکردند، (گرفتار مجازات سخت الهي شده،) و پس از تو، جز مدت کمي باقي نميماندند! (76) | 
| سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا (77) | 
| اين سنت (ما در مورد) پيامبراني است که پيش از تو فرستاديم، و هرگز براي سنت ما تغيير و دگرگوني نخواهي يافت! (77) | 
| أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا (78) | 
| نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريکي شب [= نيمه شب] برپا دار، و همچنين قرآن فجر [= نماز صبح] را، چرا که قرآن فجر، مشهود (فرشتگان شب و روز) است! (78) | 
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا (79) | 
| و پاسي از شب را (از خواب برخيز، و) قرآن (و نماز) بخوان! اين يک وظيفه اضافي براي توست، اميد است پروردگارت تو را به مقامي در خور ستايش برانگيزد! (79) | 
| وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا (80) | 
| و بگو: (پروردگارا! مرا (در هر کار،) با صداقت وارد کن، و با صداقت خارج ساز! و از سوي خود، حجتي ياري کننده برايم قرار ده!) (80) | 
| وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (81) | 
| و بگو: (حق آمد، و باطل نابود شد، يقينا باطل نابود شدني است!) (81) | 
| وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (82) | 
| و از قرآن، آنچه شفا و رحمت است براي مومنان، نازل ميکنيم، و ستمگران را جز خسران (و زيان) نميافزايد. (82) | 
| وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا (83) | 
| هنگامي که به انسان نعمت ميبخشيم، (از حق) روي ميگرداند و متکبرانه دور ميشود، و هنگامي که (کمترين) بدي به او ميرسد، (از همه چيز) مايوس ميگردد! (83) | 
| قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا (84) | 
| بگو: (هر کس طبق روش (و خلق و خوي) خود عمل ميکند، و پروردگارتان کساني را که راهشان نيکوتر است، بهتر ميشناسد. ) (84) | 
| وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (85) | 
| و از تو درباره (روح) سوال ميکنند، بگو: (روح از فرمان پروردگار من است، و جز اندکي از دانش، به شما داده نشده است!) (85) | 
| وَلَئِنْ شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا (86) | 
| و اگر بخواهيم، آنچه را بر تو وحي فرستادهايم، از تو ميگيريم، سپس کسي را نمييابي که در برابر ما، از تو دفاع کند. (86) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |