| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 290 |
|
| وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا (76) |
| و چيزى نمانده بود که تو را از اين سرزمين بَرْکَنَنْد، تا تو را از آنجا بيرون سازند، و در آن صورت آنان [هم] پس از تو جز [زمان] اندکى نمى‌ماندند؛ (76) |
| سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا (77) |
| سنّتى که همواره در ميان [امتهاى] فرستادگانى که پيش از تو گسيل داشته‌ايم [جارى] بوده است، و براى سنت [و قانون] ما تغييرى نخواهى يافت. (77) |
| أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا (78) |
| نماز را از زوال آفتاب تا نهايت تاريکى شب برپادار، و [نيز] نماز صبح را، زيرا نماز صبح همواره [مقرون با] حضور [فرشتگان] است. (78) |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا (79) |
| و پاسى از شب را زنده بدار، تا براى تو [به منزله] نافله‌اى باشد، اميد که پروردگارت تو را به مقامى ستوده برساند. (79) |
| وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا (80) |
| و بگو: «پروردگارا، مرا [در هر کارى] به طرز درست داخل کن و به طرز درست خارج ساز، و از جانب خود براى من تسلطى يارى‌بخش قرار ده.» (80) |
| وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (81) |
| و بگو: «حق آمد و باطل نابود شد. آرى، باطل همواره نابودشدنى است.» (81) |
| وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (82) |
| و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‌کنيم، و[لى] ستمگران را جز زيان نمى‌افزايد. (82) |
| وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا (83) |
| و چون به انسان نعمت ارزانى داريم، روى مى‌گرداند و پهلو تهى مى‌کند، و چون آسيبى به وى رسد نوميد مى‌گردد. (83) |
| قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا (84) |
| بگو: «هر کس بر حسب ساختار [روانى و بدنى] خود عمل مى‌کند، و پروردگار شما به هر که راه‌يافته‌تر باشد داناتر است.» (84) |
| وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (85) |
| و در باره روح از تو مى‌پرسند، بگو: «روح از [سنخ] فرمان پروردگار من است، و به شما از دانش جز اندکى داده نشده است.» (85) |
| وَلَئِنْ شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا (86) |
| و اگر بخواهيم، قطعاً آنچه را به تو وحى کرده‌ايم مى‌بَريم، آنگاه براى [حفظ] آن، در برابر ما، براى خود مدافعى نمى‌يابى، (86) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |