| سوره 76 | سوره مبارکه الانسان | صفحه 580 |
|
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا (26) |
| و شب را برخي (در نماز) به سجده خدا پرداز و شام دراز به تسبيح و ستايش او صبح گردان. (26) |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (27) |
| اين مردم کافر غافل همه دنياي نقد عاجل را دوست مي‌دارند و آن روز (قيامت) سخت سنگين را به کلي از ياد مي‌برند. (27) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (28) |
| ما اينان را آفريديم و محکم بنيان ساختيم و هرگاه بخواهيم همه را فاني ساخته و مانندشان قوم ديگر خلق مي‌کنيم. (28) |
| إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (29) |
| اين آيات پند و تذکري است، پس هر که (سعادت و حسن عاقبت) بخواهد راهي به سوي خداي خود پيش گيرد. (29) |
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (30) |
| و شما (کافران، راه حق را) نمي‌خواهيد مگر خداي بخواهد (و به قهر شما را به اين راه بدارد)، که البته خدا دانا و به صلاح بندگان آگاه است. (30) |
| يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (31) |
| هر که را بخواهد در (بهشت) رحمت خود داخل گرداند و براي ستمکاران عالم عذاب دردناک مهيّا ساخته است. (31) |
| سوره 77 | سوره مبارکه المرسلات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده مهربان
|
| وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1) |
| قسم به رسولاني که از پي هم (بر خير و سعادت خلق) فرستاده شدند. (1) |
| فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2) |
| قسم به فرشتگاني که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) مي‌شتابند. (2) |
| وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3) |
| قسم به آنان که (وحي حق و شرع الهي را در جهان) نيکو نشر مي‌دهند. (3) |
| فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4) |
| و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدايت را از ضلالت ممتاز کرده و بين حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا مي‌کنند. (4) |
| فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا (5) |
| و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهي) را (به انبياء) وحي مي‌کنند. (5) |
| عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6) |
| تا عذر و حجت (نيکان) و بيم و تهديد (بدان) شود. (6) |
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7) |
| (قسم به همه اينان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد. (7) |
| فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8) |
| وقتي که ستارگان همه بي نور و محو شوند. (8) |
| وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9) |
| و آن گاه که آسمان شکافته شود. (9) |
| وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10) |
| و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند. (10) |
| وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11) |
| و آن گاه که به رسولان، وقت (گواهي بر امتان) را اعلام کنند. (11) |
| لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (12) |
| براي چه روزي وقت (وعده حق) معين شد؟ (12) |
| لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13) |
| براي (روز قيامت) همان روزي که (بين حق و باطل و سعيد و شقي) جدايي افتد. (13) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ (14) |
| و تو چگونه تواني عظمت و سختي آن روز جدايي را تصور کني؟ (14) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (15) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (15) |
| أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ (16) |
| آيا ما پيشينيان را (به کيفر کفر) هلاک نکرديم؟ (16) |
| ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ (17) |
| از پي آنان آيندگان را (که منکران قرآن باشند) نيز هلاک مي‌کنيم. (17) |
| كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (18) |
| ما بدکاران عالم را همين گونه هلاک مي‌سازيم. (18) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (19) |
| واي آن روز به حال آنان که (آيات خدا را) تکذيب کردند. (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |