| سوره 76 | سوره مبارکه الانسان | صفحه 580 |
|
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا (26) |
| و در شبانگاه براي او سجده کن، و مقداري طولاني از شب، او را تسبيح گوي! (26) |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا (27) |
| آنها زندگي زودگذر دنيا را دوست دارند، در حالي که روز سختي را پشت سر خود رها ميکنند! (27) |
| نَحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا (28) |
| ما آنها را آفريديم و پيوندهاي وجودشان را محکم کرديم، و هر زمان بخواهيم جاي آنان را به گروه ديگري ميدهيم! (28) |
| إِنَّ هَٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا (29) |
| اين يک تذکر و يادآوري است، و هر کس بخواهد (با استفاده از آن) راهي به سوي پروردگارش برميگزيند! (29) |
| وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا (30) |
| و شما هيچ چيز را نميخواهيد مگر اينکه خدا بخواهد، خداوند دانا و حکيم بوده و هست! (30) |
| يُدْخِلُ مَنْ يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا (31) |
| و هر کس را بخواهد (و شايسته بداند) در رحمت (وسيع) خود وارد ميکند، و براي ظالمان عذاب دردناکي آماده ساخته است! (31) |
| سوره 77 | سوره مبارکه المرسلات | |
|
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
|
|
به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
|
| وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1) |
| سوگند به فرشتگاني که پي در پي فرستاده ميشوند، (1) |
| فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2) |
| و آنها که همچون تند باد حرکت ميکنند، (2) |
| وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3) |
| و سوگند به آنها که (ابرها را) ميگسترانند، (3) |
| فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4) |
| و آنها که جدا ميکنند، (4) |
| فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا (5) |
| و سوگند به آنها که آيات بيدارگر (الهي) را (به انبيا) القا مينمايند، (5) |
| عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6) |
| براي اتمام حجت يا براي انذار، (6) |
| إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7) |
| که آنچه به شما (درباره قيامت) وعده داده ميشود، يقينا واقعشدني است! (7) |
| فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8) |
| در آن هنگام که ستارگان محو و تاريک شوند، (8) |
| وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9) |
| و (کرات) آسمان از هم بشکافند، (9) |
| وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10) |
| و در آن زمان که کوه ها از جا کنده شوند، (10) |
| وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11) |
| و در آن هنگام که براي پيامبران (بمنظور اداي شهادت) تعيين وقت شود! (11) |
| لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (12) |
| (اين امر) براي چه روزي به تاخير افتاده؟ (12) |
| لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13) |
| براي روز جدايي (حق از باطل)! (13) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ (14) |
| تو چه ميداني روز جدايي چيست! (14) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (15) |
| واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (15) |
| أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ (16) |
| آيا ما اقوام (مجرم) نخستين را هلاک نکرديم؟! (16) |
| ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ (17) |
| سپس ديگر (مجرمان) را به دنبال آنها ميفرستيم! (17) |
| كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (18) |
| (آري) اين گونه با مجرمان رفتار ميکنيم! (18) |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ (19) |
| واي در آن روز بر تکذيبکنندگان! (19) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |