| سوره 4 | سوره مبارکه النساء | صفحه 89 |
|
| وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِنْ دِيَارِكُمْ مَا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِنْهُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا (66) |
| و اگر به آنان فرمان داده بوديم که خود را بکشيد يا از خانه‌هايتان بيرون رويد، جز اندکى از آنان فرمان نمى‌بردند. و حال آنکه اگر اندرزى را که به آنان داده شده است کار مى‌بستند برايشان بهتر و بر اساسى استوارتر بود. (66) |
| وَإِذًا لَآتَيْنَاهُمْ مِنْ لَدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا (67) |
| آنگاه از جانب خود به آنان مزدى بزرگ مى‌داديم. (67) |
| وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا (68) |
| و آنان را به راه راست هدايت مى‌کرديم. (68) |
| وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِكَ رَفِيقًا (69) |
| و هر که از خدا و پيامبرش اطاعت کند، همراه با کسانى خواهد بود که خدا نعمتشان داده است، چون انبياء و صديقان و شهيدان و صالحان. و اينان چه نيکو رفيقانند. (69) |
| ذَٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ عَلِيمًا (70) |
| اين فضيلتى است از جانب خدا و بسنده است خداى دانا. (70) |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعًا (71) |
| اى کسانى که ايمان آورده‌ايد، سلاح بگيريد و آنگاه هوشيارانه، فوج فوج يا يکباره، به جنگ رويد. (71) |
| وَإِنَّ مِنْكُمْ لَمَنْ لَيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُمْ مُصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُنْ مَعَهُمْ شَهِيدًا (72) |
| و از ميان شما کسى است که در کارزار درنگ مى‌کند. و چون به شما بلايى رسد، مى‌گويد: خدا در حق من چه انعامى کرد که در آن روز همراهشان نبودم. (72) |
| وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِنَ اللَّهِ لَيَقُولَنَّ كَأَنْ لَمْ تَكُنْ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا (73) |
| و چون مالى از جانب خدا نصيبتان شود -چنان که گويى ميانتان هيچ گونه مودتى نبوده است- گويد: اى کاش من نيز با آنها مى‌بودم و به کاميابيى بزرگ دست مى‌يافتم. (73) |
| ۞ فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَنْ يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا (74) |
| پس آنان که زندگى دنيا را داده‌اند و آخرت را خريده‌اند بايد که در راه خدا بجنگند. و هر که در راه خدا بجنگد، چه کشته شود چه پيروز گردد، مزدى بزرگ به او خواهيم داد. (74) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |