| سوره 30 | سوره مبارکه الروم | صفحه 405 |
|
| وَعْدَ اللَّهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ (6) |
| خدا وعده داده است و وعده خود خلاف نکند، ولى بيشتر مردم نمى‌دانند. (6) |
| يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ (7) |
| آنان به ظاهر زندگى دنيا آگاهند و از آخرت بى‌خبرند. (7) |
| أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنْفُسِهِمْ ۗ مَا خَلَقَ اللَّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُسَمًّى ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ (8) |
| آيا با خود نمى‌انديشند که خدا آسمانها و زمين را و هر چه را ميان آنهاست، جز به حق و تا مدتى محدود، نيافريده است؟ و بسيارى از مردم به ديدار پروردگارشان ايمان ندارند. (8) |
| أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَٰكِنْ كَانُوا أَنْفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ (9) |
| آيا در زمين نمى‌گردند، تا بنگرند که چگونه بوده است عاقبت کسانى که پيش از آنها مى‌زيسته‌اند؟ کسانى که توانشان بيشتر بوده است و زمين را به شخم زدن زير و رو کرده و بيشتر از ايشان آبادش ساخته بودند و پيامبرانى با معجزه‌ها بر آنها مبعوث شده بود. خدا به ايشان ستم نمى‌کرد، آنان خود به خويشتن ستم مى‌کردند. (9) |
| ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَنْ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ (10) |
| سپس عاقبت آن کسان که مرتکب کارهاى بد شدند ناگوارتر بود. زيرا اينان آيات خدا را دروغ انگاشتند و آنها را به مسخره گرفتند. (10) |
| اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (11) |
| خدا موجودات را مى‌آفريند، آنگاه ديگر بارشان بازمى‌گرداند، آنگاه همه به سوى او بازگردانده مى‌شويد. (11) |
| وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ (12) |
| روزى که قيامت برپا شود، گناهکاران حيرت‌زده بمانند. (12) |
| وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ مِنْ شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ (13) |
| ايشان را از ميان بتانشان شفيعانى نيست. و ديگر به بتان خود باور ندارند. (13) |
| وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ (14) |
| و چون قيامت برپا شود، در آن روز از يکديگر ببرند. (14) |
| فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ (15) |
| اما آنها که ايمان آورده‌اند و کارهاى شايسته کرده‌اند، در باغى به شادمانى پردازند. (15) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |