| سوره 25 | سوره مبارکه الفرقان | صفحه 364 |
|
| أَمْ تَحْسَبُ أَنَّ أَكْثَرَهُمْ يَسْمَعُونَ أَوْ يَعْقِلُونَ ۚ إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعَامِ ۖ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا (44) |
| يا گمان کرده‌اى که بيشترينشان مى‌شنوند و مى‌فهمند؟ اينان چون چارپايانى بيش نيستند، بلکه از چارپايان هم گمراه‌ترند. (44) |
| أَلَمْ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ وَلَوْ شَاءَ لَجَعَلَهُ سَاكِنًا ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَيْهِ دَلِيلًا (45) |
| نديده‌اى که پروردگار تو چگونه سايه را مى‌کشد؟ اگر مى‌خواست در يک جا ساکنش مى‌گرداند. آنگاه آفتاب را بر او دليل گردانيديم. (45) |
| ثُمَّ قَبَضْنَاهُ إِلَيْنَا قَبْضًا يَسِيرًا (46) |
| سپس بر گرفتيمش، گرفتنى اندک‌اندک. (46) |
| وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِبَاسًا وَالنَّوْمَ سُبَاتًا وَجَعَلَ النَّهَارَ نُشُورًا (47) |
| اوست که شب را پوشش شما کرد و خواب را آرامشتان و روز را زمان برخاستنتان. (47) |
| وَهُوَ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ بُشْرًا بَيْنَ يَدَيْ رَحْمَتِهِ ۚ وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً طَهُورًا (48) |
| اوست که پيشاپيش رحمت خود بادها را به مژده‌دادن فرستادن. و از آسمان آبى پاک نازل کرديم، (48) |
| لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا وَنُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنَا أَنْعَامًا وَأَنَاسِيَّ كَثِيرًا (49) |
| تا سرزمين مرده را بدان زندگى بخشيم و چارپايان و مردم بسيارى را که آفريده‌ايم بدان سيراب کنيم. (49) |
| وَلَقَدْ صَرَّفْنَاهُ بَيْنَهُمْ لِيَذَّكَّرُوا فَأَبَىٰ أَكْثَرُ النَّاسِ إِلَّا كُفُورًا (50) |
| و تا به تفکر پردازند، باران را ميانشان تقسيم کرديم. ولى بيشتر مردم جز ناسپاسى نکردند. (50) |
| وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ نَذِيرًا (51) |
| اگر مى‌خواستيم، به هر قريه‌اى بيم‌دهنده‌اى مى‌فرستاديم. (51) |
| فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا (52) |
| از کافران اطاعت مکن، و به حکم خدا با آنها جهاد کن، جهادى بزرگ. (52) |
| ۞ وَهُوَ الَّذِي مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَهَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَجَعَلَ بَيْنَهُمَا بَرْزَخًا وَحِجْرًا مَحْجُورًا (53) |
| اوست که دو دريا به هم بياميخت: يکى شيرين و گوارا و ديگرى شورابى سخت گزنده. و ميان آن دو مانعى و سدى استوار قرار داد. (53) |
| وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا (54) |
| اوست که آدمى را از آب بيافريد و او را نسب و پيوند ساخت. و پروردگار تو به اين کارها تواناست. (54) |
| وَيَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُهُمْ وَلَا يَضُرُّهُمْ ۗ وَكَانَ الْكَافِرُ عَلَىٰ رَبِّهِ ظَهِيرًا (55) |
| سواى خداى يکتا چيزهايى را مى‌پرستند که به آنها نه سود مى‌دهد و نه زيان. و کافر همواره پشتيبان مخالفان پروردگار خويش است. (55) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |