| | سوره 23 | سوره مبارکه المؤمنون | صفحه 346 | 
 | 
| وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوْا وَقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ (60) | 
| و آنهايى که همه آنچه را بايد ادا کنند، ادا مىکنند و باز هم دلهايشان ترسان است که بايد نزد پروردگارشان باز گردند، (60) | 
| أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ (61) | 
| اينان هستند که به کارهاى نيک مىشتابند و در آن بر يکديگر سبقت مىجويند. (61) | 
| وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنْطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ (62) | 
| بر هيچ کس جز به اندازه توانش تکليف نمىکنيم. و نزد ما کتابى است که به حق سخن مىگويد. و بر آنها ستمى نمىرود. (62) | 
| بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِنْ هَٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِنْ دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ (63) | 
| نه، دلهايشان از اين سخن در پرده غفلت است. و آنها را کارهايى است جز اين کارها، که مىکنند. (63) | 
| حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِمْ بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ (64) | 
| تا آنگاه که ناز پروردگانشان را به عذاب گرفتار کنيم و ناله سر دهند. (64) | 
| لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُمْ مِنَّا لَا تُنْصَرُونَ (65) | 
| امروز ناله سر مدهيد که شما را از عذاب ما کس نرهاند. (65) | 
| قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنْكِصُونَ (66) | 
| آيات من برايتان خوانده مىشد و شما نمىپذيرفتيد و پسپس مىرفتيد. (66) | 
| مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ (67) | 
| بر آن نخوت مىفروختيد و شب هنگام در افسانهسرايى ناسزا مىگفتيد. (67) | 
| أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُمْ مَا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ (68) | 
| آيا در اين سخن نمىانديشند يا براى آنها چيزى نازل شده که براى نياکانشان نازل نشده بود؟ (68) | 
| أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ (69) | 
| يا آنکه پيامبرشان را نشناختهاند که انکارش مىکنند؟ (69) | 
| أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُمْ بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ (70) | 
| يا مىگويند که ديوانه است؟ نه، پيامبرشان با دين حق بر آنها مبعوث شد، ولى بيشترينشان از حق کراهت دارند. (70) | 
| وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُمْ بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَنْ ذِكْرِهِمْ مُعْرِضُونَ (71) | 
| اگر حق از پى هوسهايشان مىرفت، آسمانها و زمين و هر که در آنهاست تباه مىشد. ولى ما اندرزشان فرستاديم و آنها از اندرزشان رويگردان شدند. (71) | 
| أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (72) | 
| يا تو از آنها مزدى مىطلبى؟ مزد پروردگارت بهتر است، که او بهترين روزىدهندگان است. (72) | 
| وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ (73) | 
| هر آينه تو به راه راستشان مىخوانى. (73) | 
| وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ (74) | 
| و کسانى که به آخرت ايمان ندارند از راه راست منحرفند. (74) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |