| سوره 17 | سوره مبارکه الاسراء | صفحه 290 |
|
| وَإِنْ كَادُوا لَيَسْتَفِزُّونَكَ مِنَ الْأَرْضِ لِيُخْرِجُوكَ مِنْهَا ۖ وَإِذًا لَا يَلْبَثُونَ خِلَافَكَ إِلَّا قَلِيلًا (76) |
| و نزديک بود که تو را از اين سرزمين برکنند تا از آنجا آوارهات سازند. و خود پس از تو جز اندک زمانى نمىماندند. (76) |
| سُنَّةَ مَنْ قَدْ أَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنْ رُسُلِنَا ۖ وَلَا تَجِدُ لِسُنَّتِنَا تَحْوِيلًا (77) |
| سنت خدا درباره پيامبرانى که پيش از تو فرستادهايم چنين است. و سنت ما را تغييرپذير نيابى. (77) |
| أَقِمِ الصَّلَاةَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَىٰ غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ ۖ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كَانَ مَشْهُودًا (78) |
| از هنگام زوال خورشيد تا آنگاه که تاريکى شب فرا مىرسد نماز را برپاى دار، و نيز نماز صبحگاه را. و نماز صبحگاه را همگان حاضر شوند. (78) |
| وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَىٰ أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا (79) |
| پارهاى از شب را به نمازخواندن زنده بدار. اين نافله خاص تو است. باشد که پروردگارت، تو را به مقامى پسنديده برساند. (79) |
| وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا (80) |
| بگو: اى پروردگار من، مرا به راستى و نيکويى داخل کن و به راستى و نيکويى بيرون بر، و مرا از جانب خود پيروزى و يارى عطا کن. (80) |
| وَقُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ ۚ إِنَّ الْبَاطِلَ كَانَ زَهُوقًا (81) |
| بگو: حق آمد و باطل نابود شد. حقا که باطل نابودشدنى بود. (81) |
| وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا (82) |
| و اين قرآن را که براى مؤمنان شفا و رحمت است، نازل مىکنيم، ولى کافران را جز زيان نيفزايد. (82) |
| وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَنَأَىٰ بِجَانِبِهِ ۖ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ كَانَ يَئُوسًا (83) |
| چون به انسان نعمت داديم اعراض کرد و خويشتن به يک سو کشيد، و چون گزندى به او رسيد نوميد گرديد. (83) |
| قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلَىٰ شَاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدَىٰ سَبِيلًا (84) |
| بگو: هر کس به طريقه خويش عمل مىکند و پروردگار تو بهتر مىداند که کدام يک به هدايت نزديکتر است. (84) |
| وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ ۖ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي وَمَا أُوتِيتُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِلَّا قَلِيلًا (85) |
| تو را از روح مىپرسند. بگو: روح جزئى از فرمان پروردگار من است و شما را جز اندک دانشى ندادهاند. (85) |
| وَلَئِنْ شِئْنَا لَنَذْهَبَنَّ بِالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ بِهِ عَلَيْنَا وَكِيلًا (86) |
| اگر بخواهيم همه آنچه را که بر تو وحى کردهايم، باز مىستانيم و تو براى خود در برابر ما مددکارى نمىيابى. (86) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |