| | سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 272 | 
 | 
| وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) | 
| اگر خود نمىدانيد، از اهل کتاب بپرسيد که ما، پيش از تو، به رسالت نفرستاديم مگر مردانى را که به آنها وحى مىفرستاديم؛ (43) | 
| بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) | 
| همراه با دلايل روشن و کتابها و بر تو نيز قرآن را نازل کرديم تا آنچه را براى مردم نازل شده است برايشان بيان کنى و باشد که بينديشند. (44) | 
| أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) | 
| آيا آنان که مرتکب بديها مىشوند، مگر ايمنند از اينکه زمين به فرمان خدا آنها را فرو برد يا عذاب از جايى که نمىدانند بر سرشان فرود آيد؟ (45) | 
| أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) | 
| يا به هنگام آمدوشد فروگيردشان، چنان که نتوانند بگريزند؟ (46) | 
| أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) | 
| يا از آنان يکانيکان بکاهد؟ هرآينه پروردگارتان رئوف و مهربان است. (47) | 
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) | 
| آيا به چيزهايى که خدا آفريده است نمىنگرند که براى سجده به درگاه او سايههايشان از راست و چپ حرکت دارند و در برابر او خاشعند؟ (48) | 
| وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) | 
| هر چه در آسمانها و زمين است از جنبندگان و فرشتگان خدا را سجده مىکنند و تکبر نمىورزند. (49) | 
| يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ۩ (50) | 
| از پروردگارشان که فراز آنهاست مىترسند و به هر چه مأمور شدهاند همان مىکنند. (50) | 
| ۞ وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَٰهَيْنِ اثْنَيْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) | 
| خدا گفت: دو خدا را مپرستيد و جز اين نيست که اوست خداى يکتا. پس، از من بترسيد. (51) | 
| وَلَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا ۚ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) | 
| هر چه در آسمانها و زمين است از آن اوست و پرستش خاص اوست. آيا از غير خدا مىترسيد؟ (52) | 
| وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) | 
| هر نعمتى که شما راست از جانب خداوند است و چون محنتى به شما رسد به پيشگاه او زارى مىکنيد. (53) | 
| ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) | 
| و باز چون آن محنت را به پايان آرد گروهى از شما به پروردگارشان مشرک مىشوند، (54) | 
|  | 
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |