| سوره 16 | سوره مبارکه النحل | صفحه 272 |
|
| وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (43) |
| و پيش از تو [هم] جز مردانى که بديشان وحى مى‌کرديم گسيل نداشتيم. پس اگر نمى‌دانيد، از پژوهندگان کتابهاى آسمانى جويا شويد، (43) |
| بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (44) |
| [زيرا آنان را] با دلايل آشکار و نوشته‌ها [فرستاديم]، و اين قرآن را به سوى تو فرود آورديم، تا براى مردم آنچه را به سوى ايشان نازل شده است توضيح دهى، و اميد که آنان بينديشند. (44) |
| أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَنْ يَخْسِفَ اللَّهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ (45) |
| آيا کسانى که تدبيرهاى بد مى‌انديشند، ايمن شدند از اينکه خدا آنان را در زمين فرو ببرد، يا از جايى که حدس نمى‌زنند عذاب برايشان بيايد؟ (45) |
| أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِينَ (46) |
| يا در حال رفت و آمدشان [گريبان] آنان را بگيرد، و کارى از دستشان برنيايد؟ (46) |
| أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ (47) |
| يا آنان را در حالى که وحشت‌زده‌اند فرو گيرد؟ همانا پروردگار شما رئوف و مهربان است. (47) |
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِلَّهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ (48) |
| آيا به چيزهايى که خدا آفريده است، ننگريسته‌اند که [چگونه] سايه‌هايشان از راست و [از جوانب] چپ مى‌گردد، و براى خدا در حال فروتنى سر بر خاک مى‌سايند؟ (48) |
| وَلِلَّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِنْ دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ (49) |
| و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين از جنبندگان و فرشتگان است، براى خدا سجده مى‌کنند و تکبر نمى‌ورزند. (49) |
| يَخَافُونَ رَبَّهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ ۩ (50) |
| از پروردگارشان که حاکم بر آنهاست مى‌ترسند و آنچه را مأمورند انجام مى‌دهند. (50) |
| ۞ وَقَالَ اللَّهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَٰهَيْنِ اثْنَيْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ (51) |
| و خدا فرمود: «دو معبود براى خود مگيريد. جز اين نيست که او خدايى يگانه است. پس تنها از من بترسيد.» (51) |
| وَلَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا ۚ أَفَغَيْرَ اللَّهِ تَتَّقُونَ (52) |
| و آنچه در آسمانها و زمين است از آنِ اوست، و آيين پايدار [نيز] از آنِ اوست. پس آيا از غير خدا پروا داريد؟ (52) |
| وَمَا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ (53) |
| و هر نعمتى که داريد از خداست، سپس چون آسيبى به شما رسد به سوى او روى مى آوريد [و مى‌ناليد]. (53) |
| ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنْكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِنْكُمْ بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ (54) |
| و چون آن آسيب را از شما برطرف کرد، آنگاه گروهى از شما به پروردگارشان شرک مى‌ورزند. (54) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |