| سوره 10 | سوره مبارکه يونس | صفحه 220 |
|
| فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (98) |
| چرا مردم هيچ قريه‌اى به هنگامى که ايمانشان سودشان مى‌داد ايمان نياوردند مگر قوم يونس که چون ايمان آوردند عذاب ذلت در دنيا را از آنان برداشتيم و تا هنگامى که اجلشان فرا رسيد از زندگى برخوردارشان کرديم. (98) |
| وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَنْ فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا ۚ أَفَأَنْتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (99) |
| اگر پروردگار تو بخواهد، همه کسانى که در روى زمينند ايمان مى‌آورند. آيا تو مردم را به اجبار وامى‌دارى که ايمان بياورند؟ (99) |
| وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ (100) |
| جز به اذن خدا هيچ کس را نرسد که ايمان بياورد. و او پليدى را بر کسانى که خرد خويش به کار نمى‌بندند مقرر مى‌کند. (100) |
| قُلِ انْظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا يُؤْمِنُونَ (101) |
| بگو: بنگريد که چه چيزهايى در آسمانها و زمين است. و اين آيات و هشدارها قومى را که ايمان نمى‌آورند سود نمى‌کند. (101) |
| فَهَلْ يَنْتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِهِمْ ۚ قُلْ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ (102) |
| آيا جز اين است که انتظار روزى را مى‌کشند همانند روزهايى که پيشينيانشان منتظرش بودند؟ بگو: انتظار بکشيد، که من نيز با شما منتظرم. (102) |
| ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنْجِ الْمُؤْمِنِينَ (103) |
| آنگاه پيامبرانمان و کسانى را که ايمان آورده‌اند مى‌رهانيم. زيرا بر ما فريضه است که مؤمنان را برهانيم. (103) |
| قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ كُنْتُمْ فِي شَكٍّ مِنْ دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَٰكِنْ أَعْبُدُ اللَّهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (104) |
| بگو: اى مردم، اگر شما در دين من ترديد داريد، من چيزهايى را که به جاى اللّه مى‌پرستيد نمى‌پرستم. من اللّه را مى‌پرستم که شما را مى‌ميراند و مأمور شده‌ام که از مؤمنان باشم. (104) |
| وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ (105) |
| و به دين حنيف روى آور و از مشرکان مباش. (105) |
| وَلَا تَدْعُ مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَنْفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِنْ فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِنَ الظَّالِمِينَ (106) |
| به جاى اللّه، خدايانى را که نه به تو سود مى‌رسانند و نه زيان، مخوان. اگر چنين کنى، از ستمکاران خواهى بود. (106) |
|
| (کلمات داخل پرانتز توسط مترجم اضافه شده) |